رضا أفخمي عقدا؛ سجاد بردانيا
المجلد 11، العدد 35 ، ديسمبر 1436، ، الصفحة 61-78
المستخلص
با شکست فلسطين در سال 1948م. ادبيات مقاومت اين سرزمين وارد مرحلة جديدي شد. عمر ابوريشه (1908-1990م)، شاعر مقاومت سوريه، ازجمله شاعراني است که حجم زيادي از شعر خود را در دفاع از فلسطين سروده و توجه ويژه‌اي به شهيد و شهادت داشته‌است. اين پژوهش با هدف بررسي ويژگي‌هاي شهيدان فلسطيني در شعر ابوريشه و نمادپردازي شاعر از شهيدان فلسطين با توجه به ...
أكثر
با شکست فلسطين در سال 1948م. ادبيات مقاومت اين سرزمين وارد مرحلة جديدي شد. عمر ابوريشه (1908-1990م)، شاعر مقاومت سوريه، ازجمله شاعراني است که حجم زيادي از شعر خود را در دفاع از فلسطين سروده و توجه ويژه‌اي به شهيد و شهادت داشته‌است. اين پژوهش با هدف بررسي ويژگي‌هاي شهيدان فلسطيني در شعر ابوريشه و نمادپردازي شاعر از شهيدان فلسطين با توجه به دو برهة زماني حساس از وضعيت کشور فلسطين يعني سال 1948م و 1967م انجام شدهاست و با روش توصيفي ـ تحليلي دريافته مي‌شود که در شعر ابوريشه شهيدان به خصال نيک انساني ازجمله حقير شمردن دنيا، حافظ مجد و عظمت وطن، ايثارگر و فداکار، روشنضمير، آگاه به مسائل روزگار، و... آراستهاند. ابوريشه اين مفاهيم را بنا به مقتضيات زمانه و حوادث آن در سه نماد متفاوت از شهيدان ارائه ميکند: يکم: شهيد نماد جوان فلسطيني است که در راه برافراشته نگهداشتن پرچم استقلال فلسطين به شهادت ميرسد؛ دوم: شهيد نماد رهبر و پيشواي جامعه است که دوشادوش مردم فلسطين با دشمن ميجنگد و به شهادت ميرسد؛ سوم: شهيد نماد هر فلسطيني است که هرگز از قدرت دشمن نميهراسد و شيفتة دلسوزي، ترحم، مهر و محبت ظاهري و... او نميشود و با وي مقابله ميکند تا به شهادت ميرسد.
ادبي
سجاد بردانيا؛ فاطمه قادري
المجلد 11، العدد 34 ، سبتمبر 1436، ، الصفحة 129-154
المستخلص
امرؤالقيس پدر شعر عربي و رودکي پدر شعر فارسي از بزرگ‌ترين و معروف‌ترين شاعراني هستند که پيشواي ساير سرايندگان از روزگار خود تا به امروز به شمار مي‌روند. گرچه ميان روزگار و محيط هر دو شاعر فرق زيادي است، اما ويژگي‌هاي مشترک بسياري در آثار آنان يافت مي‌شود. به‌کارگيري تشبيه ازجمله تشبيه حسي، وصف عناصر طبيعت، پيشگامي در نوآوري، و ...
أكثر
امرؤالقيس پدر شعر عربي و رودکي پدر شعر فارسي از بزرگ‌ترين و معروف‌ترين شاعراني هستند که پيشواي ساير سرايندگان از روزگار خود تا به امروز به شمار مي‌روند. گرچه ميان روزگار و محيط هر دو شاعر فرق زيادي است، اما ويژگي‌هاي مشترک بسياري در آثار آنان يافت مي‌شود. به‌کارگيري تشبيه ازجمله تشبيه حسي، وصف عناصر طبيعت، پيشگامي در نوآوري، و تغزل، از مهمترين ويژگي‌هاي مشترک در شعر امرؤالقيس و رودکي است. از وجوه افتراق اين دو شاعر، ميتوان به موضوع عشق اشاره کرد. امرؤالقيس، ماجراهاي عاشقانة خود را به دور از حيا و حرمت وارد شعرش ميکند، درحاليکه در تغزلهاي رودکي، معشوق داراي هويتي طبيعي و منزلتي واقعي است. اين مقاله از منظر ادبيات تطبيقي به بررسي اسلوب و شيوة شاعري اين دو شاعر ميپردازد تا پرده از وجوه اشتراک و احياناً افتراق اشعار آن دو بردارد.
