احمد پاشا زانوس؛ نرجس رمضانخاني
المجلد 8، العدد 24 ، نوفمبر 1433، ، الصفحة 81-107
المستخلص
چکيده
عديبن زيد عبادي از شاعران مسيحي در عصر جاهلي است. وي نويسنده و سفير دربار ساساني بوده و از آغاز نوجواني به هر دو زبان فارسي و عربي تسلط کامل داشت.
شاعر در مضامين مشهور شعر جاهلي شعر نسروده است. مدح و رثا در ديوان او موجود نيست و فخر و هجا منحصر در چند بيت است. وي براي اولين بار، خمر را به عنوان فن مستقل به کار برده و در اين زمينه، ...
أكثر
چکيده
عديبن زيد عبادي از شاعران مسيحي در عصر جاهلي است. وي نويسنده و سفير دربار ساساني بوده و از آغاز نوجواني به هر دو زبان فارسي و عربي تسلط کامل داشت.
شاعر در مضامين مشهور شعر جاهلي شعر نسروده است. مدح و رثا در ديوان او موجود نيست و فخر و هجا منحصر در چند بيت است. وي براي اولين بار، خمر را به عنوان فن مستقل به کار برده و در اين زمينه، شاعراني مثل اعشي و اخطل از او پيروي کردهاند و نيز در شعر قصصي و اعتذاريات بر ديگر شاعران جاهلي پيشي گرفته است.
عديبن زيد به خاطر ابتکار در اغراض، شکل و درون مايهي قصايد جاهلي، شاعري نوآور به شمار ميآيد؛ اشعار وي در بيشتر قصايد معاني جديد داشته و از تقليد فاصله دارد. در اين مقاله سعي بر اين است تا نوآوري شاعر در اغراض و شکل و معاني بررسي شود.
