حامد صدقي؛ مرتضي زارع برمي
المجلد 10، العدد 30 ، سبتمبر 1435، ، الصفحة 61-87
المستخلص
شعر حسن السنيد از مناسبت انقلاب در جامعه، حزب و خيابان، زاده شده است. اين امر، پيوند مستقيم بين شعر شاعر و دورهي بيداري ملي عراق را نشان ميدهد؛ برههاي که فريادهاي آزاديخواهان بهتدريج راهش را يافت تا فريادهاي ضد ذات و ستيزهجو با خودکامگي صدام گرديد. در اين ميان، شاعر با توجه به شرايط پيرامونش با استفاده از نمادپردازي، امکان ...
أكثر
شعر حسن السنيد از مناسبت انقلاب در جامعه، حزب و خيابان، زاده شده است. اين امر، پيوند مستقيم بين شعر شاعر و دورهي بيداري ملي عراق را نشان ميدهد؛ برههاي که فريادهاي آزاديخواهان بهتدريج راهش را يافت تا فريادهاي ضد ذات و ستيزهجو با خودکامگي صدام گرديد. در اين ميان، شاعر با توجه به شرايط پيرامونش با استفاده از نمادپردازي، امکان افشاگري عليه بعثيان و همچنين نشر انديشههاي انقلابي در زمان بحراني را فراهم کرد.
پژوهش حاضر بر آن است تا ميزان بهکارگيري عناصر نمادين را در شعر اعتراضي حسن السنيد با عنوانهاي 1. نمادهاي برگرفته از طبيعت؛ 2. نمادهاي حيواني؛ 3. نمادهاي زماني؛ 4. نمادهاي مکاني خرد و کلان (ساخت انسان)؛ 5. نمادهاي ابزاري (ساخت دست)؛ 6. نمادهاي جسماني و روحاني مرتبط با انسان؛ 7. شخصيتهاي نمادين نيک؛ و 8. شخصيتها، اقوام، مشاغل و نسبتهاي نمادين بد، بررسي کند و دلالتها و دگرگونيهاي معنايي اين مضامين را در قالب جدولهايي بهصورت مستند، ارائه دهد. يافتههاي پژوهش نشان ميدهد که نمادهاي شاعر، بيشتر متوجه استبداد و پيامدهاي آن و دعوت به قيام سراسري است.