حسین ایمانیان؛ نصر الله شاملی؛ عبدالغنی ایروانی زاده
دوره 6، شماره 17 ، دی 1389
چکیده
"مدح"گستردهترین گونه ادبی و رایج ترین آن در شعر کلاسیک فارسی و عربی است. جستار پیش رو، به بررسی مدح به طور کلی و به ویژه در شعر ابن رومی شاعر عربزبانِ قرن سوم هجری از دید جامعهشناسی میپردازد؛ تا از یک سو کارکرد متون مدحی در گذشته، و از سوی دیگر وظیفه خواننده معاصر را در برابر آن معین کند. نیز با کشف آرمانشهر شاعر و جامعه ...
بیشتر
"مدح"گستردهترین گونه ادبی و رایج ترین آن در شعر کلاسیک فارسی و عربی است. جستار پیش رو، به بررسی مدح به طور کلی و به ویژه در شعر ابن رومی شاعر عربزبانِ قرن سوم هجری از دید جامعهشناسی میپردازد؛ تا از یک سو کارکرد متون مدحی در گذشته، و از سوی دیگر وظیفه خواننده معاصر را در برابر آن معین کند. نیز با کشف آرمانشهر شاعر و جامعه آرمانی مردم از میان این اشعار، به این نتیجه میرسد که اگر چه مدایح، نوشتههایی بدون تعهد در برابر جامعهاند، اما شناخت جامعه همزمان با آن و حاکمان و مردمان و خواستههایش را به راحتی می توان در آن یافت. از جمله نکاتی که درباره جامعه قرن سوم از مدایح ابنرومی برداشت میشود، عبارتند از: پیوند دو سویه حاکم و شاعر، قهرمان پروری در جامعه، وجود استبداد و دیکتاتوری با تکیه بر ایدئولوژی دینی، نبود امنیت سیاسی و اقتصادی، کشاکش برای صاحب شدن قدرت، و ناخشنودی مردم از وضع موجود و حسرت بر گذشته.
