يوسف نظري؛ دانش محمدي؛ حميد زارعي فرد
المجلد 17، العدد 58 ، يونيو 2021، ، الصفحة 71-92
المستخلص
این پژوهش به بررسی انگیزش یادگیری زبان عربی به عنوان زبان خارجی در میان دانشجویان این رشته در دانشگاه شیراز میپردازد و بر پایه نظریه «سیستم خودهای انگیزشی زبان دوم» دورنیه انجام شده است. برای شناسایی عوامل انگیزشی، متغیرهای شانزدهگانه دورنیه مطالعه گردید. ابزار این بررسی پرسشنامهای است که دورنیه (2010) برای سنجش یادگیری ...
أكثر
این پژوهش به بررسی انگیزش یادگیری زبان عربی به عنوان زبان خارجی در میان دانشجویان این رشته در دانشگاه شیراز میپردازد و بر پایه نظریه «سیستم خودهای انگیزشی زبان دوم» دورنیه انجام شده است. برای شناسایی عوامل انگیزشی، متغیرهای شانزدهگانه دورنیه مطالعه گردید. ابزار این بررسی پرسشنامهای است که دورنیه (2010) برای سنجش یادگیری زبان دوم ارائه داده است. به این منظور 96 دانشجوی رشته زبان و ادبیات عربی دانشگاه شیراز که بین سالهای 94 تا 97 وارد دانشگاه شدهاند مورد بررسی قرار گرفتهاند. برای تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS استفاده شد و مدل ساختاری روابط بین متغیرها با نرمافزار AMOS طراحی گردید. یافتههای پژوهش نشان داد که عامل «تلاش هدف» به ترتیب بیشترین همبستگی مثبت را با متغیرهای «مشوقهای ابزاری»، «نگرش به فرهنگ و جامعه زیان عربی»، «نگرش به یادگیری زبان عربی» و «خودِ آرمانی» فرد دارد. از سوی دیگر «نفوذ خانواده» بیشترین همبستگی منفی را با این عامل نشان داده است. تلاش هدف بیشترین اثرپذیری مستقیم را از عامل «رویکرد به یادگیری زبان عربی» داشته است و ما بقی تاثیرات مستقیم آن ناشی از عامل «مشوقهای ابزاری» است. برهمکنش عوامل غالبا به صورت مثبت بوده و صرفا متغیر «نفوذ خانواده» ضمن اثرپذیری کاهشی از متغیر «رویکرد به یادگیری زبان عربی» اثری کاهنده بر روی متغیر «مشوقهای ابزاری» داشته است.
ادبي
ليلا قنبري؛ اصغر طهماسبي بلداجي
المجلد 12، العدد 38 ، سبتمبر 1437، ، الصفحة 191-214
المستخلص
اين پژوهش به بررسي عوامل مؤثر بر ميزان يادگيري زبان عربي در بين دانشجويان دانشگاه پيام نور استان چهارمحال و بختياري در سال تحصيلي 1390- 1389 ميپردازد. روش تحقيق پيمايشي است و براي گردآوري دادهها از ابزار پرسشنامه محققساخته استفاده شدهاست. جامعه آماري پژوهش شامل 2205 نفر از دانشجويان دانشگاه پيام نور استان چهارمحال و بختياري است که ...
أكثر
اين پژوهش به بررسي عوامل مؤثر بر ميزان يادگيري زبان عربي در بين دانشجويان دانشگاه پيام نور استان چهارمحال و بختياري در سال تحصيلي 1390- 1389 ميپردازد. روش تحقيق پيمايشي است و براي گردآوري دادهها از ابزار پرسشنامه محققساخته استفاده شدهاست. جامعه آماري پژوهش شامل 2205 نفر از دانشجويان دانشگاه پيام نور استان چهارمحال و بختياري است که در سال 90-89 در رشتههاي الهيات، ادبيات فارسي، و حقوق مشغول به تحصيل بودهاند. نمونه آماري اين تحقيق 200 نفرند که به روش نمونهگيري خوشهاي و چندمرحلهاي انتخاب شدند. تجزيهوتحليل دادهها در سطح آمار توصيفي با توزيع فراواني و در سطح آمار استنباطي با آزمون T، تحليل واريانس و تحليل مسير انجام گرفتهاست. نتايج پژوهش نشان ميدهد که بيشتر متغيرهاي بررسيشده، بهجز وضعيت اقتصادي خانواده، بر ميزان يادگيري زبان عربي دانشجويان تأثير داشتهاند. بهطورکلي 5/69 درصد تغييرات ميزان يادگيري زبان عربي (متغير وابسته) بهوسيله متغيرهاي مستقل تبيين ميشود.