%0 Journal Article %T بررسی و تحلیل «تحامق» در شعر مملوکی %J مجله علمي انجمن ايراني زبان و ادبيات عربي (فصلنامه) %I انجمن ايراني زبان وادبيات عربي %Z 23456361 %A امیری, جهانگیر %A نعمتی, فاروق %D 2012 %\ 05/22/2012 %V 8 %N 22 %P 25-46 %! بررسی و تحلیل «تحامق» در شعر مملوکی %K تحامق %K شعر مملوکی %K عوامل اجتماعی %K انگیزه¬های فردی %K مضامین شعر تحامق %R - %X واژه­ی "تحامق" از ماده­ی «حمق»، به معنای تظاهر کردن به حمق و بلاهت است. شعر تحامق، گونه­ای از شعر طنز و فکاهه است که شاعر در آن به نادانی و حماقت تظاهر می­کند تا خنده­­ای بر لبان ممدوحان بنشاند و از جود و بخشش آنان بهره­مند شود. این شعر در همه­ی ادوار، کم و بیش وجود داشته است؛ اما در عصر مملوکی به علت فقر، فساد و انحطاط اخلاقی، رواجی بی­سابقه یافته و به شکل یکی از فنون و اغراض رایج شعری درآمده است. انگیزه­ی سرودن شعر تحامق در عصر مملوکی، بیش از هر چیز به کسب ثروت و شهرت برمی­گردد. توصیف فقر، عیوب ظاهری و باطنی و بی­اعتنایی به هنجارها و ارزش‌های اصیلی همچون: میهمان نوازی، بخشش و کرامت، مردانگی و مروّت، از مهم‌ترین درونمایه­های شعر تحامق به شمار می­روند. در این پژوهش، ضمن بیان پیشینه­ی شعر تحامق، عوامل و انگیزه­های گسترش این شعر در عصر مملوکی و نیز مضامین و درونمایه­های آن بررسی شده است. %U https://iaall.iranjournals.ir/article_2280_581f4ff27e375b63392aafd2073de6be.pdf