القرآن الکریم
ابن ترکه اصفهانی، صائن الدین (1369)، تمهید القواعد، طهران: مجمع الفلسفة والکلام.
أبو زید، نصر حامد (2001)، إشکالیات القرآءة وآلیات التأویل، مغرب: المرکز الثقافی العربی.
أبو زید، نصر حامد (1983)، فلسفة التأویل، دراسة فی تاویل القرآن عند محیالدین بن عربى، بیروت: دار التنویر.
أبو زید، نصر حامد (2014)، مفهوم النص دراسة فی علوم القرآن، بیروت: المرکز الثقافی العربی.
بارت، رولان (1387)، در آمدی بر تحلیل ساختاری روایتها، ترجمة محمّد راغب، تهران: نشر رخ‌داد نو.
بهرامی، محمَد (1389)، «دور هرمنتیکی در نگاه هرمنوتیستها وتفسیرگران قرآن»، مجلهی پژوهشهای قرآنی، مشهد، سال 16، شمارهی 3، صص344-362.
الجاحظ، أبوعثمان (1965)، الحیوان، قاهرة: مکتبة الجاحظ.
جاسبر، دیوید (2007)، مقدمة فی الهرمینوطقیا، ترجمة: وجیه قانصو، الدار العربیة للعلوم.
الجرجانی، عبد القاهر (1422)، دلائل الإعجاز فی علم المعانی، القاهرة: دار الکتب العلمیّة.
حسینی الهمدانی، محمّد (1380)، انوار درخشان در تفسیر قرآن، تهران: لطفی.
الحیدری، السید کمال (2006)، تأویل القرآن، قم: دار فراقد.
خامه‌گر، محمّد (1392)، ساختار سوره‌های قرآن کریم، قم: نشرا.
خلفی، بشیر (2010)، الفلسفة و قضایا اللغة، قراءة فی التصور التحلیلی، الجزیرة: منشورات الإختلاف.
خلیفة، داود (2008)، فلسفة اللغة والتأویل، مقاربة إبستیمولوجیة، الجزیرة: منشورات الخلیلی.
خیر الدین، فلاح (2015)، «قواعد القراءة الهرمینوطقیة للقرآن الکریم عند نصر حامد أبی زید» ، مجلة فتوحات، بیروت :العدد 23، صص45-64.
ساجدی، ابوالفضل و زملائه (1391)، «نقد مبانی هرمینوتیکی شلایر ماخر»، فصلنامهی کلام اسلامی، قم: شمارهی 81، صص 29-60.
شلایرماخر، فریدریک (2017)، خطابات لمحتقریه من المثقفین، بیروت: دار التنویر.
عباس، إحسان (1983) ، تاریخ النقد العربی عند العرب، بیروت: دار الثقافة.
عبدالبدیع، لطفی (1997)، متافیزیقیا اللغة، مصر: الهیئة المصریّة للعالم.
عبد الرحمن، عبد الهادی (2003)، سلطة النص، قراءات فی توظیف النصّ الدینی، الإسکندریة: الإنتشار العربی
. فندریس، ج. (1950)، اللغة، ترجمة: عبد الحمید الدواخلی و محمّد القصاص، القاهرة: مکتبة الأنجلو المصریة.
فیدوح، عبدالقادر (2013)، «نظریّة التأویل فی الفکر العربی» ، مجلة الأبحاث، جامعة البحرین، السنة 4، العدد 16، صص 1-29.
کاظمی، علی اصغر (1374)، روش و بینش در سیاست (نگرش فلسفی، علمی و روانشناختی)، تهران: دفتر مطالعات و تحقیقات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه.
الکردی، عبد الرحیم (2008)، قراءة النص مقدمة تاریخیّة، القاهرة: مکتبة الآداب.
غادامیر، جورج (2006)، فلسفة التأویل، الأصول، المبادئ والأهداف، ترجمة: محمَد شوقی الزین، مغرب: دار البیضاء، المرکز الثقافی العربی.
غریب، حسین (2015)، تأویلیّة فردریک شلایرماخر والبحث عن الحقایق المضمرة فی النصوص، نشر التآخی.
کوزنهوی، دیوید (1371)، حلقهی انتقادی، ترجمه: مراد فرهادپور، تهران: انتشارات گیل.
محمّد مهران، رشوان (1998)، دراسات فی فلسفة اللغة، الکویت: دار القباء للطباعة واللنشر والتوزیع.
مشکانی سبزواری، عباسعلی وزملائه (1393)، «دور هرمینوتیکی شلایر ماخر، چیستی، کاربردها ونقدها»، مجلّهی معرفت، قم، سال 23، شمارهی 206، صص 117-134.
مصطفی، عادل (2007)، فهم الفهم: مدخل إلی الهرمنوطیقا، القاهرة: دار الرؤیة.
مورن، ادگار (1391)، روش شناخت شناخت، ترجمهی علی اسدی، تهران: سروش.
موسوی، سیّد محمّد (1386)، «درآمدی بر هرمینوتیک و انواع آن»، پیک نور، تهران، شمارهی 4، صص 50-56.
نیکویی، علیرضا (1386)، «دور هرمنوتیکی و نقش آن در مطالعات ادبی، فهم و نقد متون»، فصلنامهی ادب پژوهی، گیلان: شمارهی 3، صص 39-60.
واعظی، اصغر و اسماعیل قائدی (1393)، «سطوح، مؤلّفات و کارکردهای دور هرمنوتیکی»، نشریّهی فلسفه، تهران: شمارهی 2، صص 107-125.
هوی، دیوید کورنیز (1378)، حلقهی انتقادی، ترجمة: مراد فرهادپور، تهران، روشنگران و مطالعات زنان.
یورگن، هابرماس (1375)، نقد حوزهی عمومی، ترجمة:حسین بشیریّة، تهران: نشر نی.
Malcolm, Norman (1997), Wittgenstein: a Religious point or view, London: Routiadge.
Rorty, Richard (2005), His Philosophy under discussion, Andreas vieth.
Schleiermacher, Friedrich (1838), Hermeneutics and Criticism and Other Writings, Tr. Andrew Bowie, Cambridge.
)