تهران، خیابان ولی عصر(عج)، خیابان توانیر، محله نظامی گنجوی، کوچه هفت پیکر(8)، خیابان نظامی گنجوی، پلاک33، موسسه آموزش عالی بیمه اکو دانشگاه علامه طباطبایی، طبقه6، اتاق 607، انجمن ایرانی زبان وادبیات عربی، کدپستی: 1434863111

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات عربی از دانشگاه علامه طباطبائی

2 دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

در کتاب سیبویه کاربردهای زبانی مختلفی وجود دارد. او میان آن کاربردها داوری و احکام خوب و بد را بر آنها اطلاق می­کند. برخی از پژوهشگران مدّعی شده­اند که او برخی از آن کاربردها را اشتباه می­داند. این پژوهش با روش توصیفی–تحلیلی بر آن است تا روش سیبویه را در داوری میان کاربردهای زبانی، مشخّص سازد. حاصل این پژوهش نشان می­دهد که سیبویه در داوری میان کاربردهای زبانی بر عقل و نقل تکیه می­کند. اگر چه منبع اصلی سیبویه در دستورنویسی، شنیدن از زبان فصیحان عرب و گردآوری ماده زبانی است، امّا عقل و تیزهوشی وی جایگاه ویژه­ای دارد که نمی­توان آن را در تعیین معیارها، استنباط علت­ها و احکام و ارزش­گذاری کاربردهای زبانی نادیده گرفت. سیبویه انسان تیزهوش و خردمندی بود که توجّه عمیقی به کاربردهای زبانی داشت و برای آنها احکام کیفی صادر کرد. این عمل‌کرد او از یک طرف که به شنیده­های عرب‌ها در مواضع مختلف توجّه دارد، به استدلال قیاسی شبیه است و از طرف دیگر که از جزء به کل می­رسد، به استدلال استقرائی شباهت دارد. بدین ترتیب، سیبویه تعلیل در نحو عربی را، بی­ آن که متأثّر از فلسفه و منطق یونانی باشد، شناخته و پخته‌است. نظریۀ عامل نیز نمونه دیگری از نمود علیّت در فلسفه است که سیبویه با استفاده از آن برخی از کاربردها را بر برخی دیگر برتر دانست، امّا یکی دیگر از مهمترین مواضعی که سیبویه از عقل خود برای داوری میان کابردهای زبانی یاری جسته است، موضوع کاربرد اندک و کاربرد فراوان است؛ چرا که میان کاربرد اندک و کاربرد فراوان (از یک سو) و فطرت و قابلیت زبانی (از سوی دیگر) رابطه دو سویه­ای وجود دارد که سیبویه از همان دوران ابتدایی خود، به آن رابطه پی برد و سعی کرد تا حلقۀ گمشده میان آنها را بیابد. تلاش جدّی سیبویه برای کشف این حلقه موجب شد تا موضوعات باب­ها در کتاب وی بر اصل علّیت ظاهر شود. بدین ترتیب سیبویه پی برد که برتری یک لهجه بر دیگری –بر اساس اصل کاربرد- در زبان عربی، با فراوانی کاربرد ارتباط دارد و سیبویه بر آن بود تا دلایل آن برتری را کشف نماید.

کلیدواژه‌ها

  1. ابن هشام، أبو محمّد عبد الله (د.ت)، مغنی اللّبیب عن کتب الأعاریب (خرَّج آیاته وعلّق علیه أبو عبد الله علی عاشور الجَنوبی)، ط1، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  2. الأعلم الشّنتمری، یوسف بن سلیمان بن عیسى (1999م)، النُّکت فی تفسیر کتاب سیبویه وتَبیین الخفیّ من لفظِه وشرح أبیاته وغریبه (دراسة وتحقیق رشید بلحبیب)، د.ط، المملکة المغربیّة: وزارة الأوقاف والشّؤون الإسلامیّة.
  3. البکّاء، محمّد کاظم (2004م)، الکتاب: تصنیف منهجیّ وتحقیق علمیّ، د.ط، بیروت: مؤسّسة الرّسالة ودار البشیر.
  4. الحدیثی، خدیجة (1967م)، کتاب سیبویه وشروحه، ط1، بغداد: دار التّضامن.
  5. السّیرافیّ، أبو سعید (2008م)، شرح کتاب سیبویه (تحقیق مصطفى عبد السّمیع سلامة وأشرف محمّد فرید غنام)، د.ط، القاهرة: دار الکتب والوثائق القومیّة.
  6. سیبویه، عمرو بن عثمان بن قنبر (1988م)، الکتاب (تحقیق وشرح عبد السّلام محمّد هارون)، ط3، القاهرة: مکتبة الخانجی.
  7. (1999م)، الکتاب (علّق علیه ووضع حواشیه وفهارسه إمیل بدیع یعقوب)، ط1، بیروت: دار الکتب العلمیّة.
  8. شهید، الحسان (2012م)، نظریّة النّقد الأصولیّ: دراسة فی منهج النّقد عند الإمام الشّاطبی، ط1، فرجینیا: المعهد العالمیّ للفکر الإسلامیّ.
  9. صاحبی، دلیلة (2014م)، المسکوکات اللّغویّة فی کتاب سیبویه (مذکّرة لنیل شهادة الماجستیر فی علوم اللّغة)، الجزائر: جامعة مولود معمری-تیزی وزو.
  10. عبدالمجید، غادة غازی وآخرون (2015م)، «منهج سیبویه (ت180ه) فی ترتیب الأبواب النحویة فی الکتاب-البحث مستل من أطروحة دکتوراه»، مجلة دیالی، العراق، العدد 68. ص389-373.
  11. الفارسی، أبو علی (1992م)، التّعلیقة على کتاب سیبویه (تحقیق وتعلیق عوض بن حمد القوزی)، ط1، القاهرة: مطبعة الأمانة.
  12. الکردی، سعد (1998م)، «العلل التّعلیمیّة وأهمّیّتها فی النّحو العربیّ»، مجلّة مجمع اللّغة العربیّة، سوریا، المجلّد 73، العدد 4. ص1020-993.
  13. لیلى، سهل (2013م)، «المهارات اللّغویّة ودورها فی العملیّة التّعلیمیّة»، مجلة العلوم الإنسانیة-جامعة محمد خیضر بسکرة، الجزائر، العدد 29. ص254-239.
  14. المبرد، أبو العبّاس (1994م)، المقتضب (تحقیق محمّد عبد الخالق عضیمة)، د.ط، القاهرة: لجنة إحیاء التّراث الإسلامیّ.
  15. مرامی، جلال وآخرون (1395ه.ش)، «سیبویه بین التّقعید والوظیفیّة (الاستثناء دراسة)»، مجلّة بحوث فی اللّغة العربیّة، جامعة إصفهان، العدد 14، ص88-75.