طهران، شارع وليعصر(عج)، شارع توانير، حي نظامي كنجوي، زقاق هفت بيكر(٨)، شارع نظامي كنجوي، بناء رقم ٣٣، مؤسسة بيمه اكو للتعليم العالي، جامعة علامة طباطبائي، الطابق ٦، الغرفة ٦٠٧، اللجنة الإيرانية للغة العربية وآدابها، الرمز البريدي ١٤٣٤٨٦٣١١١

المؤلف

المستخلص

جيکور- وهي قرية صغيرة في محافظة البصرة- لم‌تکن مسقط رأس «السّيّاب» فحسب، بل هي نهر يروي بستان شعره، ويسقي أشجار قصائده، فهي دم الحياة الّذي يغذّي غرسة الأمل النّابتة في أعماق روح البشرية المدسوسة تحت أقدام ظلم الجبابرة وقساوتهم، الّذين تمثّلهم المدينة الّتي سيطرت ظلال موتها علي حياة المدنيين، خاصّةالغرباء المهاجرين–حسب رأي «بدر»- هذه القرية هي کوکب سعد، يحلم الشّاعر جواداً أشهب ليطير إليه؛ يراها نجماً يضيئ اللّيل للتّائهين.


من يتصفّح ديوان «بدر شاکر السّيّاب»، ويجاريه في المراحل الأربع لحياته الأدبية من الرّومانسية والتّمّوزية والواقعية والذّاتية؛ يجد «جيکور» مصدر أيّ خير يتخيّل، ومظهر کلّ أمل يتأمّل. هي ذات حياة تَحيى وتُحيي الأموات، هي قلب نابض يجري دم الحياة في شرايين أبناء البشر. «جيکور» سعادة شاملة يحنّ الشّاعر إليها، ويأنس بها، وينسى أوقات شقائه وأحواله السّيّئة في المدينة بل هي کما قال الشّاعر عنها: « جيکور ديوان شعري ... ».

الكلمات الرئيسية

عنوان المقالة [Persian]

«جیکور» خون زندگی در رگ¬های شعر شاکر سیاب

المؤلف [Persian]

  • وصال میمندی

المستخلص [Persian]

«جیکور» -روستایی کوچک در استان بصره -  نه فقط زادگاه «سیّاب»، بلکه رودی است که بوستان شعر او را سیراب می­سازد و خون زندگی که نهال نورسته آرزو را در ژرفای روح بشریت تغذیه می­کند  ونهالی که سنگدلی ستمگران آن را پایمال کرده است؛ ستمگرانی که شهر - از نگاه «بدر» - به نمایندگی از آنان سایه مرگش را بر زندگی شهروندان، بویژه مهاجران ناآشنا افکنده است.


با دقت در دیوان «بدر شاکر سیّاب» و بررسی مراحل چهارگانه زندگی ادبی وی، یعنی: رومانتیک، رمزگرایی، واقع گرایی وبازگشت به خود؛ می­یابیم که «جیکور» سرچشمه هر نیکی قابل تصوّر وچشم انداز تمام آرزوهاست. این روستا موجود زنده­ای است که هم خود می­زید و هم مردگان را حیات می­بخشد و قلب تپنده­ای که خون زندگی را در رگ های آدمیان جاری می­سازد. «جیکور» سعادتی فراگیر است که شاعر به سوی آن پر کشیده، با آن همدم گردیده، در کنار آن دوران بدبختی و اوضاع نابسامان خود در شهر را به دست فراموشی می­سپرد ونمادی که خود شاعر درباره آن می­گوید: « جیکور دیوان شعر من است ... .»

الكلمات الرئيسية [Persian]

  • جیکور
  • سیّاب
  • شهر
  • رمزگرایی
- ابن منظور، جمال الدّین،(1405)، لسان العرب، ط1، قم: نشر أدب الحوزة.
- أبوغالی، مختار علی، (1415/1995)، المدینة فی الشعر العربی المعاصر، الکویت، المجلس الوطنی للثقافة والفنون والآداب،
- بلاطة، عیسی، (1917)، بدر شاکر السّیّاب دراسة حیاته وشعره، بیروت:دار النّهار للنّشر ش.م.ل.
- بیضون، حیدر توفیق، (1911/1411هـ)، بدر شاکر السّیّاب (رائد الشّعر العربی الحدیث)، بیروت:دار الکتب العلمیة.
- پیشوایی، محسن ومحیسنی عبدالخالق (1385ش-1426ق)، رمزیة السّیّاب واستدعاء الشخصیات القرآنیة، تهران، مجلة الجمعیة الإیرانیة للغة العربیة وآدابها.
- الحاوی، ایلیا، (دون تاریخ)، بدر شاکر السّیّاب (شاعر الأناشید والمراثی)، بیروت: دارالکتاب اللّبنانی.
- الدّایة، محمّد رضوان، (2000)، فی الأدب الأندلسی، دمشق: دار الفکر.
- السّیّاب، بدر شاکر، (1967)، قصائد، اختارها وقدّم لها أدونیس، بیروت: دار الآداب.
- السّیّاب، بدر شاکر، (1971)، دیوان الشّاعر، بیروت: دار العودة.
- السّیّاب،بدر شاکر، (2000 )، الأعمال الشّعریة الکاملة، بغداد: دار الحرّیّة للطّباعة والنّشر.
- عبّاس، إحسان، (1972)، بدر شاکر السّیّاب دراسة فی حیاته وشعره، ط2، بیروت: دار الثّقافة.
- المحامید، عبدالسّلام (15/12/2007)، " المرحلة التّمّوزیة عند السّیّاب"، www.qadsiafas.com
-  معلوف، لویس،(1367ش)، المنجد فی اللّغة والأعلام، تهران، معراج (افست).
-  المقدسی، أنیس، (1988-1973)، الاتّجاهات الأدبیة فی العالم العربی الحدیث، بیروت، دارالعلم للملایین.
- نیازی،شهریار وحسینی، عبدالله (1386ش-1427ق)، أسطورة تمّوز عند رواد الشعر الحیث فی سوریة والعراق، تهران، مجلة الجمعیة الإیرانیة للغة العربیة وآدابها.