نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا
چکیده
جستار حاضر نقدی است بر ترجمة کتاب الایام طه حسین. ترجمهای که حسین خدیوجم بیش از سه دهه قبل به خوانندگان زبان فارسی عرضه کرد و مورد توجه برخی از ادیبان نامی کشور قرار گرفت. در این مقاله نویسنده دست به مقایسه جلد اول این ترجمه با متن اصلی زده و ملاحظه نمود بهرغم تلاشهای زیادی که خدیوجم در برگردان این کتاب مبذول داشتهاست، ترجمة وی خالی از اشکال نیست. درنتیجه نویسنده برخی از عبارتها و جملات این ترجمه را استخراج نموده و از سه زاویه یعنی ترجمة غیرمستقیم، اضافه در ترجمه و لغزشها موردمطالعه و بررسی قرار میدهد که حاصل این پژوهش سه نتیجة اساسی است که عبارتند از: الف) ترجمة خدیوجم علیرغم داشتن زیباییهای نگارشی و سبک نوشتاری آن، دارای اشکالات متعددی است که قابلچشمپوشی نیست؛ ب) در این جستار روشی علمی و دور از هر گونه اعمالنظر شخصی جهت نقد متون ترجمهشده ارائه میشود؛ ج) برخی از حدود و ثغوری که مترجم، برای به سرانجام رساندن یک ترجمة خوب، باید بدان پایبند باشد، تعیین و پیشنهاد شدهاست.
کلیدواژهها