نوع مقاله : علمی - پژوهشی
چکیده
تکنیک گفتوگو برای شاعر عرب وسیلهای است برای گریز از شعر تکبعدی، تکصدایی و فردگرا تا از این رهگذر حضور دیگران را در شعرش به تصویر بکشد. این عنصر نزد ابونواس، شاعر بزرگ دوره عباسی، علاوه بر اهدافی که برشمردیم وسیلهای مناسب برای پدید آوردن و تکمیل شیوه داستانسرایی نیز بود. زیرا داستانگرایی و روایتپردازی از گرایشهای برجستة شعری ابونواس است. ازاینرو او به گفتوگوی شعری در صیغهها و قالبهای مختلف میپردازد. گفتوگو در شعر این شاعر، عنصری معمولی و بینشان نیست و کارکردهای روایی و سبکی ویژهای دارد. او علاوه بر سبک خاصش در داستانسرایی، به تناسب شخصیتهای مختلفی که آفریده، این تکنیک روایی را به کار گرفتهاست. این پژوهش میکوشد تا به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی مهمترین شیوهها، انواع، و کارکردهای گفتوگوی شعری را در شعر ابونواس تبیین کند.
کلیدواژهها
موضوعات