تهران، خیابان ولی عصر(عج)، خیابان توانیر، محله نظامی گنجوی، کوچه هفت پیکر(8)، خیابان نظامی گنجوی، پلاک33، موسسه آموزش عالی بیمه اکو دانشگاه علامه طباطبایی، طبقه6، اتاق 607، انجمن ایرانی زبان وادبیات عربی، کدپستی: 1434863111

نویسنده

چکیده

زبان‌ها از نظر قدرت و ضعف و رسایی و نارسایی در بیان مطلب درجات مختلفی دارند که قوی‌ترین یا از جمله قوی‌ترین آنها زبان عربی (العربیه الفصحی) است؛ به‌برکت تحقیقات و کارهای زیادی که مسلمانان از همه اقوام (مخصوصاً ایرانیان) در طول قرن‌ها به انگیزه دینی در مورد آن انجام داده‌اند! با وجود این، تعدادی از ساختارهای جمله و عبارت در زبان فارسی بسیار رساتر و قوی‌تر است نسبت به آنچه مربوط به زبان عربی است که در مقاله حاضر برای نخستین بار به هجده مورد از مهم‌ترین آنها پرداخته شده است: اَستن – اضافه و توصیف- توصیف (شبه جمله)- جمله فعلیه – حال (شبه جمله)- دعا – شرط – ضمیر اشاره - ضمیر مشترک – عدد – فعل مجهول – متعدی و لازم – مسند غیر فعلی – مصدر – مفعول‌به – موصول – نسبت – یاء وحدت و نکره.

کلیدواژه‌ها

-      قرآن کریم
-      آملی، محمدبن محمود؛ نفایس الفنون فی عرایس العیون، دار الخلافه طهران، 1309 هـ ق
-      ابن مالک، محمد؛ الفیه، اباذر عباچی و علی چراغی، انتشارات پایا، تهران، 1376 (ارجاع به شماره ابیات)
-      ابن منظور، جمال الدین محمد بن مکرم؛ لسان العرب، دارصادر، بیروت، 1388 هـ ق
-      ابن هشام، جمال الدین؛ مغنی اللبیب عن کتب الأعاریب، درالفکر، دمشق، 1964م
-      أبو البقاء؛ إملاء ما من به الرحمن من وجوه الاعراب و القراءات فی جمیع القرآن (=تفسیر أبوالبقاء العکبری)؛ المطبعه الیمنیه، مصر، 1321 هـ ق
-   پنج استاد (عبدالعظیم قریب – ملک الشعراء بهار – بدیع الزمان فروزانفر – جلال‌ همایی – رشید یاسمی)؛ دستور زبان فارسی، چاپخانه علی اکبر علمی، تهران 1332
-      تهانوی، محمد أعلی بن علی؛ کشاف اصطلاحات الفنون، کلکته، 1862 م، اعید طبعه فی طهران 1967 م
-      جرجانی، أبوالمحاسن الحسین بن الحسن، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان (=تفسیر گازر )، تصحیح میر جلال الدین محدث، چ1، تهران، 1337
-      رازی، أبوالفتوح؛ روض الجِنان و رَوح الجَنان فی تفسیر القرآن، آستان قدس رضوی، 1368
-      زمخشری، جار الله محمود بن عمر؛ تفسیر الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، دار الکتاب العربی، بیروت
-      شرتونی، رشید؛ مبادیء العربیه، دار المشرق، بیروت، الطبعه 11 (ارجاع به شماره قواعد)
-      عباس حسن؛ النحو الوافی، دارالمعارف بمصر، چ 3، 1974 م
-      قاسانی، غیاث الدین جمشید؛ مفتاح الحساب، 1306 هـ ق
-      لغت نامه دهخدا (بسبب متعدد بودن مؤلفان فقط به «لغت‌نامه» ارجاع داده شده است)
-      معین، محمد؛ مفرد و جمع و معرفه و نکره، انتشارات دانشگاه تهران، 1337
-      میبدی، رشیدالدین؛ کشف الأسرار و عده الأبرار، چاپخانه دانشگاه تهران، 1339
-      ناتل خانلری، پرویز؛ دستور زبان فارسی، بنیاد فرهنگ ایران، 1351.
-      نجم الغنی؛ نهج الأدب، لکهنو، 1919م.
-      همایون فرخ، عبدالرحیم؛ دستور جامع زبان فارسی، چ1 ، چاپخانه علی اکبر علمی، تهران، 1337