نویسندگان
چکیده
از هنگام ورود اسلام به ایران، زبان عربی همواره در کشورمان، محترم، مورد توجه و بهترین ابزار انتقال علم بوده است. پس از انقلاب اسلامی، اصل 16 قانون اساسی بر دست اندرکاران آموزش و پرورش تکلیف کرد که امکانات آموزش این زبان را فراهم آورند. ولی کاهش منزلت زبان عربی در جامعه و در نتیجه، کاهش علاقه و اهتمام دانش آموزان و دانشجویان به آن نشان می دهد که تاریخ پربار و الزام قانونی برای ایجاد زمینه مساعد آموزش زبان دوم کافی نیست. در بررسی علل کم علاقگی دانش آموزان به زبان و درس عربی، تاثیر هر یک از عوامل «محتوای کتابهای درسی»، «دانش تخصصی دبیران» و «مهارت های حرفه ای دبیران» را ارزیابی کرده و توصیه هایی برای بالابردن کیفیت آموزش و ایجاد علاقه و انگیزه بیشتر در دانش آموزان ارایه داده ایم.
کلیدواژهها