المؤلفون
المستخلص
احمد مطر شاعر معاصر عراقي يکي از نوادر روزگار است که شعرش را نه در طلب اهداف تافه دنيا بلکه در راه هدف والاي انساني، و نه در مدح و ستايش حکام که در هجو آنها به خدمت گرفته است. شعر وي که بسيار آهنگين و داراي صبغه سياسي است، از طرفي تصويري است واقعي از زندگي و اعتقادات او و از طرفي ديگر تصويري است طنزآميز و بزرگ نمايي شده از مشکلات کشورهاي عربي، چهار عنصر اساسي در معناي شعري اين شاعر جسور عراقي خودنمايي مي کند، که عبارت اند از: بي پروايي و بلندپروازي شاعر، ستمگري و تکبر حکام، بدبختي و ستم پذيري مردم و سرانجام پليدي و سمجي جاسوسان. احمد مطر علت تمامي مصيبت هاي کشورهاي عربي را در حکومت حاکمان ستمگر آنها جستجو مي کند. وي با مشاهده ظلم و ستم اين حکام که به نظر وي حکومت شان نه پايه و اساس شرعي دارد و نه قانوني و هم چنين با ديدن ظلم پذيري و عقب ماندگي مردم اين کشورها که در اثر بي سوادي و عدم آشنايي با حقوقشان بر آنها عارض شده است، سعي دارد در شعرش آينه اي تمام نما و تصويري کاملا گويا از چهره آنها ارايه دهد تا شايد از طرفي حاکمان با ديدن سيماي واقعي خود در آن، دست از ظلم و جور برداشته و از طرفي ديگر مردم خفت و خواري را رها کرده، بر ضد حکام ستمگرشان دست به اقدام عملي زده و به ظلم وستم آنها پايان دهند.
عنوان المقالة [Persian]
مهمترین عناصر معنایی شعر احمد مطر
المؤلفون [Persian]
- حامد صدقی
- مرتضی قدیمی
المستخلص [Persian]
احمد مطر شاعر معاصر عراقی یکی از نوادر روزگار است که شعرش را نه در طلب اهداف تافه دنیا بلکه در راه هدف والای انسانی، و نه در مدح و ستایش حکام که در هجو آنها به خدمت گرفته است. شعر وی که بسیار آهنگین و دارای صبغه سیاسی است، از طرفی تصویری است واقعی از زندگی و اعتقادات او و از طرفی دیگر تصویری است طنزآمیز و بزرگ نمایی شده از مشکلات کشورهای عربی، چهار عنصر اساسی در معنای شعری این شاعر جسور عراقی خودنمایی می کند، که عبارت اند از: بی پروایی و بلندپروازی شاعر، ستمگری و تکبر حکام، بدبختی و ستم پذیری مردم و سرانجام پلیدی و سمجی جاسوسان. احمد مطر علت تمامی مصیبت های کشورهای عربی را در حکومت حاکمان ستمگر آنها جستجو می کند. وی با مشاهده ظلم و ستم این حکام که به نظر وی حکومت شان نه پایه و اساس شرعی دارد و نه قانونی و هم چنین با دیدن ظلم پذیری و عقب ماندگی مردم این کشورها که در اثر بی سوادی و عدم آشنایی با حقوقشان بر آنها عارض شده است، سعی دارد در شعرش آینه ای تمام نما و تصویری کاملا گویا از چهره آنها ارایه دهد تا شاید از طرفی حاکمان با دیدن سیمای واقعی خود در آن، دست از ظلم و جور برداشته و از طرفی دیگر مردم خفت و خواری را رها کرده، بر ضد حکام ستمگرشان دست به اقدام عملی زده و به ظلم وستم آنها پایان دهند.