المؤلفون
المستخلص
احمد مطر شاعر معاصر عراقي يکي از نوادر روزگار است که شعرش را نه در طلب اهداف تافه دنيا بلکه در راه هدف والاي انساني، و نه در مدح و ستايش حکام که در هجو آنها به خدمت گرفته است. شعر وي که بسيار آهنگين و داراي صبغه سياسي است، از طرفي تصويري است واقعي از زندگي و اعتقادات او و از طرفي ديگر تصويري است طنزآميز و بزرگ نمايي شده از مشکلات کشورهاي عربي، چهار عنصر اساسي در معناي شعري اين شاعر جسور عراقي خودنمايي مي کند، که عبارت اند از: بي پروايي و بلندپروازي شاعر، ستمگري و تکبر حکام، بدبختي و ستم پذيري مردم و سرانجام پليدي و سمجي جاسوسان. احمد مطر علت تمامي مصيبت هاي کشورهاي عربي را در حکومت حاکمان ستمگر آنها جستجو مي کند. وي با مشاهده ظلم و ستم اين حکام که به نظر وي حکومت شان نه پايه و اساس شرعي دارد و نه قانوني و هم چنين با ديدن ظلم پذيري و عقب ماندگي مردم اين کشورها که در اثر بي سوادي و عدم آشنايي با حقوقشان بر آنها عارض شده است، سعي دارد در شعرش آينه اي تمام نما و تصويري کاملا گويا از چهره آنها ارايه دهد تا شايد از طرفي حاکمان با ديدن سيماي واقعي خود در آن، دست از ظلم و جور برداشته و از طرفي ديگر مردم خفت و خواري را رها کرده، بر ضد حکام ستمگرشان دست به اقدام عملي زده و به ظلم وستم آنها پايان دهند.
)