نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

• علی سلیمی
• رضا کیانی

دانشگاه رازی

چکیده

چکیده رنگ یکی از عناصر مهم در تصویرسازی­های هنری در شعر است و هر شاعری در به کارگیری و کشف دنیای اسرار آمیز آن، تجربه­ای منحصر به مفرد دارد. دو شاعر نقاش، سهراب سپهری و سعدی یوسف، دو تجربه­ی متفاوت در این زمینه از خود بر جای نهاده­اند. از یک سوی، رنگ نزد هر دو شاعر، از یک پدیده دیداری به یک امر ذهنی تبدیل شده است و لذا عنصری با اهمیت در ساختار هنری شعر آنها دو شمرده می­شود. اما از سوی دیگر، هر کدام از آن دو، رنگ را به گونه­ای متفاوت از دیگری کاربرده­است. سپهری با الهام از مکتب رمانتیک و به شکلی خوش­بینانه آن را نشانه­ای از زیبایی­ها دانسته است، اما سعدی یوسف آن را به عنوان نمادی برای پیکارهای سیاسی و  اجتماعی استعمال نموده است و با دیدی بدبینانه و متأثر از مکتب واقع­گرایی از آن استفاده کرده است. تفاوت آشکار کاربرد رنگ در شعر دو شاعر، به گونه­ای است که در بسیاری از شعر سپهری می­توان جای رنگ­ها را با هم عوض کرد، اما در شعر سعدی یوسف چنین کاری امکان­پذیر نیست. این پژوهش کاربردهای رنگ در شعر این دو را بررسی می­کند.

کلیدواژه‌ها

• رنگ درشعر
• رمانتیک
• واقع¬گرایی
• سهراب سپهری
• سعدی یوسف