نوع المستند : علمی - پژوهشی
المؤلفون
1 دانشيار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه مازندران
2 کارشناس ارشد زبان و ادبيات عربي دانشگاه مازندران
المستخلص
نظرية «آشنايي‌زدايي» که نخستين بار در آراي صورت‌گرايان مطرح شد، معتقد است بايستي زبان شعر را براي مخاطبان بيگانه ساخت و با عادت‌هاي زباني آنان مخالفت کرد. بر اين اساس شاعران سعي مي‌کنند با روي‌آوردن به شيوه‌هايي مانند «فراهنجاري معنايي» که قالب و هنجار عادي زبان و بيان را به هم مي‌ريزد، توجه و حس لذت شنوندگان را تحريک کنند و زبان خود را برجسته نمايند. «ايليا ابوماضي» از جمله شاعراني است که از اين شگرد در اشعار خود بهره برده‌است و اين مقاله نيز مي‌کوشد تا به فراهنجاري معنايي در يکي از قصايد او با نام «سَلمَي بِمَاذَا تفَکرِين؟» بپردازد تا به اين سؤال اساسي پاسخ گويد که «شاعر، چگونه اين هنجارگريزي را در قصيدة يادشده به کار برده و چگونه به کمک آن زبان شعري‌اش را برجسته نموده‌است؟». در پاسخ چنين نتيجه گرفته شد که ابوماضي با استفاده از عناصري مانند استعاره، تشبيه و نماد، خواننده را با زباني تازه روبه‌رو ساخته و اين کار را با شگردهايي همچون انتخاب هوشمندانة کلمات در محور جانشيني و همنشين‌کردن آگاهانة آنها با واژگان مناسب، نزديک ساختن تشبيه به استعاره و نوکردن آن، و آفرينش برخي از مفاهيم جديد در حوزة نماد به انجام رسانده‌است.
الكلمات الرئيسية
الموضوعات الرئيسية
عنوان المقالة [Persian]
دراسة الإنزیاح المعنوی فی أشعار إیلیا أبوماضی قراءة قصیدة «سلمی بما تفکرین» نموذجاً
المؤلفون [Persian]
- hasan goodarzi lemraski 1
- معصومه خطی 2
1 دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه مازندران
2 کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه مازندران
المستخلص [Persian]
برزت ظاهرة الإنزیاح فی آراء الشکلانیین لأول مرة،یری منظّروها بأن لا مفرّ من تغییر الشعر للمخاطب وهی مضادة لما هو معتاد.بناءا علی ذلک یمیل الشعراء إلی أسالیب نحو الانزیاح المعنوی من شأنه یغیرون شکل اللغة العادی وأداءها لکی یلفتوا انتباه المستمعین کما یجعلهم یشعرون باللذة ترکیزاً علی لغتهم .منهم إیلیا أبو ماضی والذی وظّف هذا الفنّ فی أشعاره.تحاول هذه المقالة معالجة الانزیاح المعنوی فی إحدی قصائده تحت عنوان"سلمی بماذا تفکرین" والرد علی هذا السؤال الرئیسی أنّ الشاعر کیف وظّف هذا الفن فی قصیدته المذکورة وبذلک استطاع ابراز لغته الشِّعریّة.؟تشیر النتائج إلی أنّ إیلیا أبو ماضی استخدم محسّنات کالاستعارة والتشبیه والرمز فی أشعاره وبذلک یواجه القارئ لغة جدیدة فی قصائده وقام بذلک بفضل انتخابه المفردات المناسبة بمنتهی الدّقّة والحذر وتقریب بین التشبیه و الإستعارة وتجدیده وخلق مفاهیم رمزیة جدیدة .
الكلمات الرئيسية [Persian]
- الترکیز
- الإنزیاح المعنوی
- إیلیا أبوماضی
- قصیدة «سلمی بماذا تفکرین»
)