المؤلف
المستخلص
بعدما تأثّرَ الشعراء العرب بالمدرسة الرومانسية، راحوا ينتهجون هذا المنهج الرومانسي؛ فأقبلوا علي الطبيعة و تعلّقوا بها و رَکنُوا إلى أحضانها و استشعروا حنانها و سبّحوا بجمالها و روعتها و ناجوها کأمّ حانية يلتمسون العزاء لديها، کما اتّخذوها و مظاهرها –شأن الرومانسيين-ملاذاً للسعادة الانسانية و مغنىً للطمأنينة و راحةً من متاعب الحياة.
و من مظاهر هذه الطبيعة و الذي يتکرّرُ کثيراً على لسانهم و تُردّده أشعارهم، الغاب و هو ما نراه في أشعار بعضهم يُصبح أحياناً ذريعةً لتحطيم الثنائيّة و الانطلاق إلى المطلق اللامحدود و احياناً أخرى رمزاً للرجوع إلى بساطة الحياة البدائية قبل أن تعبث بها يدُ الترکيب و التشويه و التعقيد .و قد يکون رمزاً إلى مکانٍ مقدسٍ للتعري من الحجب الکاذبة و التحررّ من کل القيود الإنسانية أو موطنٍ للحبّ الطاهر.
و من ثَمّ أنهم توصّلوا إلى جعلِ الغاب مقياساً للکمال الانساني و طلبوا إلى الإنسان أن يکون مثلَه إذا أراد الفکاک من القيود المصطنعة للمجتمع الذي تمنع الانطلاقَ فيه العاداتُ و التقاليد و إذا أراد أن يکون انساناً صحيحاً بمشاعره، کاملاً في اخلاقه.
و هکذا نجدُ عندهم من وراء الحديث عن الغاب، نوعاً من السعي إلى الخلود عن طريق الفلسفة الروحانية المعتمدة على البساطة و العيش في الغاب و الاتخاذ بنغمات الکون الأزلية.
الكلمات الرئيسية
عنوان المقالة [Persian]
پدیده ی غاب (جنگل یا بیشه) در شعر رومانتیک عربی
المؤلف [Persian]
- امیر مقدم متقی
المستخلص [Persian]
پس از تأثیرپذیری شعرای عرب از مکتب رومانتیسم، ایشان به توصیف طبیعت و مظاهر آن روی آوردند و بر پایة پیوندی پر احساس با طبیعت و الهام از آن، به ستایش زیبایی ها و مظاهر دلربایش پرداختند و چون مادری مهربان که در دامنش به جستجوی آرامش برخاسته باشند، با او به نجوا و گفتگو برآمدند. از همین رو،طبیعت و مظاهر آن را همچون دیگر رومانتیک ها، پناهگاهی برای سعادت بشری و مکانی برای آرامش برشمردند که انسان را بر تمامی مصائب و سختی هایش قادر می سازد.
از جملة این عناصر و مظاهر طبیعت که بسیار بر زبان شعرای رومانتیک، تکرار شده است، عنصر «غاب» یا همان جنگل یا بیشه است؛ عنصری که ما آن را در اشعار ایشان، گاه وسیله ای در جهت درهم ریختن شالودة ثنویّت و حرکت به سوی مطلق نامحدود می یابیم و گاه آن را نماد و سمبلی برای بازگشت به همان سادگی و بساطت زندگی اولیه؛ پیش از آن که دستخوش تغییر و تشویه و تعقید بشر قرار گیرد، می بینیم. وزمانی دیگر، غاب را رمز و نماد مکان مقدسی مشاهده می کنیم که در آن، انسان قادر می گردد بر عشق پاک دست یافته و خویشتن را از هرگونه حجاب کاذب و قید و بند انسانی رهایی بخشد.
بر همین اساس، این شعراء، عنصر غاب را معیار کمال انسانی برشمرده و از انسان می خواهند که بر شاکلة آن باشد؛ تا از قید و بند های ساختگی جامعه و از عادات و رسومی که مانع آزادی او گشته، رهایی یافته و در نهایت بر تکامل اخلاقی و احساسات ناب و پاک انسانی دست یابد.
الكلمات الرئيسية [Persian]
- غاب (جنگل یا همان بیشه)
- شعر عربی
- رومانتیک
)