پيمان صالحي؛ مسلم خزلي
المستخلص
جهان درون متن پر از ناشناخته‌هایی است که با کشف نشانه‌های زبانی بازنمایی و آشکار می‌شوند. نشانه‌شناسی ادبی با واکاوی کنش‌های درون متن پیام‌های ثانویه آن را استخراج و مفهوم و غرض اصلی شعر را بیان می‌کند و مخاطب به درک عمیقی از مفهوم شعر می‌رسد. نظریۀ نشانه‌شناسی پیرس یکی از الگوهای مناسب برای نقد آثار ادبی است که در آن نحوۀ شکل‌گیری ...
أكثر
جهان درون متن پر از ناشناخته‌هایی است که با کشف نشانه‌های زبانی بازنمایی و آشکار می‌شوند. نشانه‌شناسی ادبی با واکاوی کنش‌های درون متن پیام‌های ثانویه آن را استخراج و مفهوم و غرض اصلی شعر را بیان می‌کند و مخاطب به درک عمیقی از مفهوم شعر می‌رسد. نظریۀ نشانه‌شناسی پیرس یکی از الگوهای مناسب برای نقد آثار ادبی است که در آن نحوۀ شکل‌گیری سه جزء نشانه یعنی بازنمون، موضوع و تفسیر و ارتباط میان آن‌ها بررسی می‌شود. ادهم عادل شاعر معاصر عراقی از شاعران نوگرایی است که مفاهیمی همچون جنگ، ترور، افراط‌گرایی، صلح، همدلی و وحدت بازتاب گسترده‌ای در اشعارش دارند و یکی از آرمان‌های بزرگ او وجود جهانی خالی از جنگ و سرشار از صلح است. پژوهش حاضر می‌کوشد با شیوه توصیفی - تحلیلی و بر اساس الگوی سه‌وجهی نشانه‌شناسی پیرس به تحلیل فرایند شکل‌گیری نشانه‌های زبانی مربوط به مفهوم صلح در اشعار ادهم عادل بپردازد و ارتباط میان این سه جزء و نقش آن‌ها در تولید نشانه‌ها را نقد کند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که نشانه‌های زبانی در شعر ادهم عادل ساختاری واحد و منسجم هستند که از پیوستگی معنایی میان بازنمون، موضوع و تفسیر شکل می‌گیرند و با نشانه‌ای کیفی و بیان چگونگی برخی اتفاقات مرئی و ترسیم شکل ظاهری امور پایه‌ریزی می‌شوند و با نشانه‌ای جزئی و بیان اتفاقات تلخ و ناگوار فضای ملتهب و جنگ‌زدۀ عراق و تجربه‌های عملی عراقی‌ها دربارۀ ترور، عملیات انتحاری، ترس و ناامنی بسط می‌یابند و به نشانه‌ای کلی و نگرش شاعر به مقولۀ جنگ و صلح ختم می‌شوند.
يحيي معروف؛ جهانگير اميري؛ مسلم خزلي
المجلد 16، العدد 54 ، يونيو 2020، ، الصفحة 93-111
المستخلص
رمان خان الخليلي حوادث مربوط به جنگ جهاني دوم و ورود استعمارگران به مصر را به تصوير مي‌کشد و زندگي شخصي و اجتماعي احمد عاکف شخصيّت اصلي داستان را بيان مي‌کند. نظريۀ شخصيّت کارن هورناي، يکي از مهم‌ترين نظريه‌هاي شخصيّت است که بسيار مورد توجّه پژوهشگران ادبيّات قرار گرفت و ديدگاه‌هاي او در مورد شخصيّت‌هاي روان‌رنجور، زمينه را ...
أكثر
رمان خان الخليلي حوادث مربوط به جنگ جهاني دوم و ورود استعمارگران به مصر را به تصوير مي‌کشد و زندگي شخصي و اجتماعي احمد عاکف شخصيّت اصلي داستان را بيان مي‌کند. نظريۀ شخصيّت کارن هورناي، يکي از مهم‌ترين نظريه‌هاي شخصيّت است که بسيار مورد توجّه پژوهشگران ادبيّات قرار گرفت و ديدگاه‌هاي او در مورد شخصيّت‌هاي روان‌رنجور، زمينه را براي نقد روانشناسي آثار ادبي و شخصيّت‌هاي داستاني فراهم آورد. رمان خان الخليلي نيز داراي تِم و زمينۀ روانشناسي است؛ پس اين جستار برآن است تا با شيوۀ توصيفي-تحليلي و بر اساس نظريۀ شخصيّت کارن هورناي به تحليل روان‌کاوانۀ احمد عاکف، قهرمان داستان بپردازد. بر اساس يافتههاي پژوهش احمد عاکف شخصيّت روانرنجوري است که داراي يک خودانگاره و دنياي غيرواقعي و بسيار آرمانگراست. او برخي از نيازهاي شخصيّت‌هاي حرکت به دور از مردم همچون نياز به استقلال و خودبسندگي، کمالگرايي و آسيبناپذيري و برتري را داراست. همچنين برخي نيازهاي گرايش عليه مردم را دارد که در قالب بهرهکشي و ارتباط با ديگران بر اساس منافع شخص و ميل به تحسين شدن از سوي ديگران بازتاب مييابد.
ادبي
مسلم خزلي؛ محمود دهنوي؛ علي سليمي
المجلد 13، العدد 42 ، أغسطس 1438، ، الصفحة 131-152
المستخلص
رمان «زقاق المدق» يکي از آثار نجيب محفوظ است که در آن فضاي جامعۀ مصر را در زمان جنگ جهاني دوم و ورود استعمارگران به مصر به تصوير مي‌کشد و با ديدي انتقادي پيامدهاي بد آن را بر مردم مصر نشان مي‌دهد. اين جستار مي‌کوشد براساس روش تحليل گفتمان نورمن فرکلاف، به گفتمان‌کاوي انتقادي رمان زقاق المدق بپردازد و گفتمان‌هاي غالب و مفاهيم ...
أكثر
رمان «زقاق المدق» يکي از آثار نجيب محفوظ است که در آن فضاي جامعۀ مصر را در زمان جنگ جهاني دوم و ورود استعمارگران به مصر به تصوير مي‌کشد و با ديدي انتقادي پيامدهاي بد آن را بر مردم مصر نشان مي‌دهد. اين جستار مي‌کوشد براساس روش تحليل گفتمان نورمن فرکلاف، به گفتمان‌کاوي انتقادي رمان زقاق المدق بپردازد و گفتمان‌هاي غالب و مفاهيم ثانوي و پوشيدۀ متن را که کمتر به آن‌ها توجه شده، بررسي و تحليل کند. براساس يافتههاي پژوهش، گفتمان اصلي رمان، گفتماني ضداستعماري و انتقادي است که نويسنده با خلاقيت خود و در قالب سخنان شخصيتهاي رمان و سرنوشت آن‌ها به مخاطب ارائه مي‌دهد و با آن گفتمان رسمي و حاکم را به چالش مي‌کشد. اين گفتمان تأثير مناسبات قدرت بر فرايند اعمال قدرت بر ديگر گروههاي اجتماعي را بيان مي‌کند و نيز تأثيرات آن در آينده را نشان مي‌دهد.
