جواد عابدی؛ حسن مجيدي؛ محمد غفوري فر
المستخلص
نقد روانشناسی متون ادبي و آثار هنري براي شناخت شخصيت صاحب اثر، يکي از برجستهترين روشهاي نقدي است. این نوع از نقد ادبی میکوشد تا با تبیین جریان باطنی و احوال درونی شاعر، تأثیری که محیط، جامعه و سنن در تکوین این جریانها داشته را مطالعه کند. فرويد بهعنوان بنيانگذار روانكاوي توانست با تحليل رواني مؤلف از خلال آثارش، قرائت ...
أكثر
نقد روانشناسی متون ادبي و آثار هنري براي شناخت شخصيت صاحب اثر، يکي از برجستهترين روشهاي نقدي است. این نوع از نقد ادبی میکوشد تا با تبیین جریان باطنی و احوال درونی شاعر، تأثیری که محیط، جامعه و سنن در تکوین این جریانها داشته را مطالعه کند. فرويد بهعنوان بنيانگذار روانكاوي توانست با تحليل رواني مؤلف از خلال آثارش، قرائت تازهاي از متون ادبي و آثار هنري ارائه دهد. او بیان داشت روان آدمي ابزارهايي را برای رهایی از فشار روانی و دفاع از خود در اختيار دارد كه به آن مكانيسمهاي دفاعي گفته ميشود. بررسی چنین مکانیسمهایی سبب میشود دلایل برخی رفتارها و گفتارهاي به ظاهر عادي، آشکار گردد. اشعار شاعران يکي از انواع ادبي است که بازتاب شخصيت آفريننده اثر در آن نمود مییابد. ابنرومي از هجویهسرایان برجسته عصر عباسي است که زندگي روی خوشی به وی نشان نداد و در وجود خود حقارتهاي جسماني و اجتماعي را احساس ميکرد، در نتيجه هجویات وی عرصة جولان عقدههاي روانی او گشت. اين پژوهش در تلاش است تا با روش توصیفیـ تحلیلی، با رویکرد نقد روانشناسي به تبیین شخصيت ابن رومي از رهگذر هجویاتش در چارچوب نظرية مکانیسمهای دفاعی فروید بپردازد و تعارض درونی شخصیت او را تبیین و تأثیرات آن بر زندگی و جهان بیرون او را نشان دهد. نتیجه پژوهش نشان میدهد ابن رومی برای رهایی و یا کاهش فشار روانی ناشی از شکست و ناکامی و کشمکش روانی و عاطفی از مکانیسمهای دفاعی چون: همانندسازی با پرخاشگری، جابجاسازی در وصف طبیعت، بازگشت به دوران جوانی، جبران و دلیل تراشی بهره گرفته است.
حسن مجيدي؛ مينا کاويان رئوف
المجلد 9، العدد 29 ، مايو 1435، ، الصفحة 69-99
المستخلص
چکيده:
در شيوهي نقد روانکاوانه، با استناد به مدارک موجود از قبيل مصاحبهها، نامهها، اشعار و آثار اديب، ميتوان به شرايط رواني و عوامل تأثيرگذار در روحيات و خلقيات وي دست يافت.
محمد ماغوط بهعنوان شاعري با خصوصيات اخلاقي نظير ترس، بياعتمادي به جهان خارج، دلمردگي و کنارهگيري از اجتماع، مصرف بيش از اندازهي شراب ...
أكثر
چکيده:
در شيوهي نقد روانکاوانه، با استناد به مدارک موجود از قبيل مصاحبهها، نامهها، اشعار و آثار اديب، ميتوان به شرايط رواني و عوامل تأثيرگذار در روحيات و خلقيات وي دست يافت.
محمد ماغوط بهعنوان شاعري با خصوصيات اخلاقي نظير ترس، بياعتمادي به جهان خارج، دلمردگي و کنارهگيري از اجتماع، مصرف بيش از اندازهي شراب و سيگار شناخته ميشود. اين خلق و خوي ماغوط، ريشه در دوران کودکيِ سراسر فقر و درک تبعيض طبقاتي موجود در جامعه دارد. روحيهي حساس و عاطفي شعرا، توان تحمل زندگي آکنده از تلخي و درد را ندارد. اين اخلاق وي بازخورد نابهنجار ضربهي زندان است که هرگز فراموش نميشود. زندان و شکنجههاي آن، دليل اصلي اختلال استرس پس از ضربه[1] در روان اوست. او نميتواند با بحرانهاي زندگي، خود را هماهنگ و مشکلات رواني بعد از ضربهي زندان را حل کند.
هدف اين پژوهش، تحليل حالات رواني محمد ماغوط از درون آثار و اشعارش، با تکيه بر روش روانشناسي است.
[1]- past Traumatic Stress disorder