زهره قرباني مادواني؛ ریحانه علوی طبائی
چکیده
روزبهروز زبان عربی از زبان معیار فصیح خود فاصله میگیرد. این فاصله متأثر از زبان بیگانه است؛ چراكه زبان انگلیسی بر پایۀ سادگی است و زبان عربی نیز قدم در سادهگراییِ زبان گذاشت و اسلوبهای جدید در زبان عربی معاصر پیدا شد. این پدیده تأثیرِ ترجمۀ لغتبهلغت زبانهای خارجی به زبان عربی بود. ادبیات نیز از این اسلوبهایی که در ...
بیشتر
روزبهروز زبان عربی از زبان معیار فصیح خود فاصله میگیرد. این فاصله متأثر از زبان بیگانه است؛ چراكه زبان انگلیسی بر پایۀ سادگی است و زبان عربی نیز قدم در سادهگراییِ زبان گذاشت و اسلوبهای جدید در زبان عربی معاصر پیدا شد. این پدیده تأثیرِ ترجمۀ لغتبهلغت زبانهای خارجی به زبان عربی بود. ادبیات نیز از این اسلوبهایی که در زبان رسانهها استفاده میشد تأثیر پذیرفت، به طوری که میتوانیم این اسلوبها را در رمانها و داستانها ببینیم. بر این اساس ادبا را میتوانیم به دو دسته تقسیم کنیم: دستهی اول که به زبان عربی فصیح قدیم پایبند، و قسمت دوم که تحت تأثیر زبان معاصر هستند. درخصوص طه حسین، وی از جمله داستاننویسان برجسته و از پیشگامان داستاننویسان جهان عرب بوده و اسلوب نوشتاری او طبق زبان معیار (فصیح) بوده است. و محمود شقیر از نویسندگان معاصر و نامزد جایزۀ «بوكر عربی» در سال ۲۰۱۵میلادی است و او نیز پایبند به زبان معیار معاصر است و در شیوۀ نوشتاریاش به سادهگرایی گرایش دارد. در این مقاله قصد داریم تا با روش تحلیلی و استقرایی رمانها و داستانهای طه حسین و محمود شقیر را بررسی كنیم تا زبان معاصر و اسلوبهایش را بشناسیم. پس از بررسی به این نتیجه دست یافتیم، محمود شقیر برخی اسلوبهای جدیدی را به کار برده است كه از دستاوردهای زبان معاصر به شمار میآید و از برخی اسلوبهای نادرست و بعضی اسلوبها و تركیبهای وارداتی زبان بیگانه نیز استفاده كرده است كه بهتر بود از آنها پرهیز میشد و از ترکیبهای عربی استفاده میکرد. شایسته است ناظرین زبان كنار هریک از مترجمها و نویسندگان باشند تا با نظارت خود از آسیب به زبان جلوگیری كنند. ضروری است که از میراث عرب و قواعد زبان عربی حمایت شود؛ چراکه زبان كمكم نابود خواهد شد و در پی آن تمدن و فرهنگ آن ملت نیز از بین خواهد رفت. همان طور که میدانیم نابودی زبان یکی از اهداف جهانیسازی است.