حسن مجيدي؛ مينا کاويان رئوف
المجلد 9، العدد 29 ، مايو 1435، ، الصفحة 69-99
المستخلص
چکيده:
در شيوهي نقد روانکاوانه، با استناد به مدارک موجود از قبيل مصاحبهها، نامهها، اشعار و آثار اديب، ميتوان به شرايط رواني و عوامل تأثيرگذار در روحيات و خلقيات وي دست يافت.
محمد ماغوط بهعنوان شاعري با خصوصيات اخلاقي نظير ترس، بياعتمادي به جهان خارج، دلمردگي و کنارهگيري از اجتماع، مصرف بيش از اندازهي شراب ...
أكثر
چکيده:
در شيوهي نقد روانکاوانه، با استناد به مدارک موجود از قبيل مصاحبهها، نامهها، اشعار و آثار اديب، ميتوان به شرايط رواني و عوامل تأثيرگذار در روحيات و خلقيات وي دست يافت.
محمد ماغوط بهعنوان شاعري با خصوصيات اخلاقي نظير ترس، بياعتمادي به جهان خارج، دلمردگي و کنارهگيري از اجتماع، مصرف بيش از اندازهي شراب و سيگار شناخته ميشود. اين خلق و خوي ماغوط، ريشه در دوران کودکيِ سراسر فقر و درک تبعيض طبقاتي موجود در جامعه دارد. روحيهي حساس و عاطفي شعرا، توان تحمل زندگي آکنده از تلخي و درد را ندارد. اين اخلاق وي بازخورد نابهنجار ضربهي زندان است که هرگز فراموش نميشود. زندان و شکنجههاي آن، دليل اصلي اختلال استرس پس از ضربه[1] در روان اوست. او نميتواند با بحرانهاي زندگي، خود را هماهنگ و مشکلات رواني بعد از ضربهي زندان را حل کند.
هدف اين پژوهش، تحليل حالات رواني محمد ماغوط از درون آثار و اشعارش، با تکيه بر روش روانشناسي است.
[1]- past Traumatic Stress disorder