حميد احمدي؛ علي سليمي؛ لادن فتحي
المجلد 9، العدد 29 ، مايو 1435، ، الصفحة 125-148
المستخلص
چکيده:
هدف از پژوهش پيشرو، بررسي وضعيت کمي مقالههاي «مجلهي علمي- پژوهشي انجمن ايراني زبان و ادبيات عربي» بهمنظور شناسايي رفتارهاي استنادي و روابط همنويسندگي با استفاده از روش علمسنجي است. نتايج اين پژوهش، نشان داد بهدليل استنادنشدن به مقالههاي مجله، ضريب تأثير مجله، بسيار پايين است. همچنين يافتهها نشان داد ...
أكثر
چکيده:
هدف از پژوهش پيشرو، بررسي وضعيت کمي مقالههاي «مجلهي علمي- پژوهشي انجمن ايراني زبان و ادبيات عربي» بهمنظور شناسايي رفتارهاي استنادي و روابط همنويسندگي با استفاده از روش علمسنجي است. نتايج اين پژوهش، نشان داد بهدليل استنادنشدن به مقالههاي مجله، ضريب تأثير مجله، بسيار پايين است. همچنين يافتهها نشان داد 13% از نويسندگان، بيش از 40% مقالهها را به نگارش درآوردهاند که «قانون لوتکا» تاحدودي در اين پژوهش، مورد تأييد قرار ميگيرد. همچنين در مقالههاي اين مجله، 3681 استناد داده شده که ميانگين 184 استناد براي هر شماره، محاسبه و بهطور ميانگين براي هر مقاله 04/22 استناد برآورد شده است. پرارجاعترين منابع، متون مرجع و معروفي چون: قرآن الکريم، لسان العرب، وفيات الاعيان وانبا ابنا الزمان، مجمع البيان في تفسير القرآن، الجامع في تاريخ الادب العربي و الفهرست بودند. در نگارش مقالههاي اين مجله، 183 نويسنده حضور دارند. از اين تعداد 76% مقالهها بهصورت انفرادي نوشته شده است؛ بههمين دليل، ضريب همکاري نويسندگان در سطح پاييني قرار دارد. درکل، براساس مقالههاي اين مجله، که نمونهي کوچکي از حوزهي ادبيات عربي است، منابع و نويسندهي هستهاي در اين حوزه مشاهده نميشود و همکاري و روابط علمي نويسندگان در سطح پاييني است.