@article { author = {اناری بزچلوئی, ابراهیم and مقیاسی, حسن and فراهانی, سمیرا}, title = {هنجارگریزی معنایی قرآن در شعر محمد عفیفی‌مطر}, journal = {مجله علمي انجمن ايراني زبان و ادبيات عربي (فصلنامه)}, volume = {8}, number = {25}, pages = {47-77}, year = {2013}, publisher = {انجمن ايراني زبان وادبيات عربي}, issn = {23456361}, eissn = {27173461}, doi = {}, abstract = {چکیده قرآن کریم و مفاهیم ارزنده و والای آن، همواره حضوری چشمگیر در آثار و نوشته‌های شاعران و ادیبان در هر دوره از زمان داشته است. متن قرآن و زیبایی‌های به­کاررفته در آن به­گونه‌ای است که قرآن را از انحصار به دوره‌ای مشخص، خارج می‌سازد؛ از این‌رو ادیبان و شاعران، پیوسته توجه ویژه‌ای به ساختار بی‌نظیر آیات و نکات بلاغی نهفته در متن آن داشته‌ و کوشیده‌اند تا با پیوند کلام خود به کلام الهی، بر انسجام سخن خویش بیفزایند.  محمد عفیفی­مطر ازجمله شاعران معاصر عرب است که در سروده‌های خویش، متأثر از قرآن کریم و آیات الهی است و در بیشتر موارد، جنبه‌های ادبی آیات را با متون شعری خود درهم آمیخته و تصاویری بدیع، فراروی مخاطب خویش قرار می‌دهد. وی نیز مانند بسیاری از شاعران گذشته و معاصر با الهام‌گیری از ساختار و ظرافت‌های به­کاررفته در بافت روایی آیات و نیز متأثر از حافظه­ی ذهنی خود، در سرودن اشعار خویش در تعامل و ارتباط مستقیم با قرآن کریم است. تأمل در دیوان عفیفی‌مطر، گویای حضور گسترده‌ی آیات و واژگان قرآنی در متن شعری مطر است که در بیشتر نمونه­ها، بلاغت قرآن و آرایه­های به­کاررفته در آن را در کلام خود به تصویر می‌کشد. آنچه در این مقاله بدان پرداخته می‌شود، بررسی نمونه‌های بلاغی قرآن در سروده‌های محمد عفیفی‌مطر از دیدگاه قواعد هنجارگریزی معنایی (استعاره، کنایه، تشبیه و مجاز) است. براین اساس، استفاده­ی شاعر از زیبایی‌های بلاغی آیات قرآن در قالب محورهای جانشینی و هم‌نشینی ارزیابی می‌شود.}, keywords = {کلید واژه¬ها: هنجارگریزی معنایی,بلاغت قرآن,محمد عفیفی‌مطر}, title_ar = {هنجارگريزي معنايي قرآن در شعر محمد عفيفي‌مطر}, abstract_ar = {چکيده قرآن کريم و مفاهيم ارزنده و والاي آن، همواره حضوري چشمگير در آثار و نوشته‌هاي شاعران و اديبان در هر دوره از زمان داشته است. متن قرآن و زيبايي‌هاي به‌کاررفته در آن به‌گونه‌اي است که قرآن را از انحصار به دوره‌اي مشخص، خارج مي‌سازد؛ از اين‌رو اديبان و شاعران، پيوسته توجه ويژه‌اي به ساختار بي‌نظير آيات و نکات بلاغي نهفته در متن آن داشته‌ و کوشيده‌اند تا با پيوند کلام خود به کلام الهي، بر انسجام سخن خويش بيفزايند.  محمد عفيفي‌مطر ازجمله شاعران معاصر عرب است که در سروده‌هاي خويش، متأثر از قرآن کريم و آيات الهي است و در بيشتر موارد، جنبه‌هاي ادبي آيات را با متون شعري خود درهم آميخته و تصاويري بديع، فراروي مخاطب خويش قرار مي‌دهد. وي نيز مانند بسياري از شاعران گذشته و معاصر با الهام‌گيري از ساختار و ظرافت‌هاي به‌کاررفته در بافت روايي آيات و نيز متأثر از حافظه‌ي ذهني خود، در سرودن اشعار خويش در تعامل و ارتباط مستقيم با قرآن کريم است. تأمل در ديوان عفيفي‌مطر، گوياي حضور گسترده‌ي آيات و واژگان قرآني در متن شعري مطر است که در بيشتر نمونه‌ها، بلاغت قرآن و آرايه‌هاي به‌کاررفته در آن را در کلام خود به تصوير مي‌کشد. آنچه در اين مقاله بدان پرداخته مي‌شود، بررسي نمونه‌هاي بلاغي قرآن در سروده‌هاي محمد عفيفي‌مطر از ديدگاه قواعد هنجارگريزي معنايي (استعاره، کنايه، تشبيه و مجاز) است. براين اساس، استفاده‌ي شاعر از زيبايي‌هاي بلاغي آيات قرآن در قالب محورهاي جانشيني و هم‌نشيني ارزيابي مي‌شود.}, keywords_ar = {کلید واژه¬ها: هنجارگریزی معنایی,بلاغت قرآن,محمد عفیفی‌مطر}, url = {https://iaall.iranjournals.ir/article_3524.html}, eprint = {https://iaall.iranjournals.ir/article_3524_dca2c7cccd5c9eeb5ef934c64dafeab2.pdf} }