TY - JOUR ID - 2285 TI - تحليل مفهومي استعاره‌هاي نهجالبلاغه (رويکرد زبانشناسي شناختي) JO - مجلة الجمعية الإيرانية للغة العربية وآدابها، فصلية علمية محکمة JA - IAALL LA - ar SN - 23456361 AU - نورمحمدي, مهتاب AU - آقاگلزاده, فردوس AU - گلفام, ارسلان AD - دانشجوي دکتراي زبان‌شناسي در پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي AD - دانشيار و عضو هيئت علمي دانشگاه تربيت مدرس Y1 - 2012 PY - 2012 VL - 8 IS - 22 SP - 155 EP - 188 KW - معنی‌شناسی شناختی KW - استعاره KW - نظریه‌ی معاصر استعاره KW - نهج‌البلاغه DO - N2 - مطالعه‌ي استعاره يکي از کانوني‌ترين محورهاي رويکرد معنابنياد زبان‌شناسي شناختي است. براساس نظريه‌ي شناختي ليکاف و جانسون (1980) در باب استعاره، جايگاه استعاره نظام مفهومي‌اي است که براساس آن مي‌انديشيم و عمل مي‌‌کنيم. زبان نيز از آنجا که برگرفته از فرايند‌هاي ذهني است، کاملاً استعاري است. به اين ترتيب، براساس استعاره، ديگر صرفاً يک آرايه‌ي ادبي نيست که وظيفه‌اش تنها زينت کلام باشد. در اين نظريه، استعاره به هر نوع مفهوم‌سازي يک حوزه‌ي مفهومي در قالب حوزه‌ي مفهومي ديگر اطلاق مي‌شود. اصول نظريه را مي‌توان در قالب هشت فرض اصلي همه‌جا حاضر بودن، حوزه‌ها، مدل، يک‌جهتي بودن، تغييرناپذيري، ضرورت، خلاقيت و تمرکز خلاصه کرد. محدوديت بررسي‌هاي استعاره‌ در متون مذهبي‌اي همچون نهج‌البلاغه به جنبه‌‌هاي زيبايي‌شناختي آن، نگارنده را بر آن داشت تا در چارچوب نظريه‌ي معاصر استعاره، ضمن بررسي اصول اين نظريه، به تحليل مفهومي استعاره‌هاي نهج‌البلاغه و بازسازي مدل‌هاي شناختي آن‌ها بپردازد. يافته‌هاي اين مقاله، که حاصل استخراج برخي از استعاره‌هاي نهج‌البلاغه، براساس تعريف نظريه‌ي معاصر استعاره و تحليل آن در چارچوب اين نظريه است،  ضمن تأييد اصول نظريه شناختي استعاره، فراواني بسيار استعاره‌ها و ضرورت شناختي آن‌ها در نهج‌البلاغه را نشان مي‌دهد. UR - https://iaall.iranjournals.ir/article_2285.html L1 - https://iaall.iranjournals.ir/article_2285_fb3da76bbaa43720ae06bbc603118fbd.pdf ER -