علی نظری؛ محمود حسینی؛ نعمت عزیزی
دوره 6، شماره 16 ، مهر 1389، ، صفحه 137-158
چکیده
اشغال عراق به دست نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا و انگلیس درماه مارس 2003.م ، (فروردین 1382) حادثه مهم قرن حاضر، به شمار میرود که تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بزرگی را در پی داشت. بدون تردید، ادبیات، به ویژه شعر در این سرزمین، آیینه خرابی ها، کشتار و هتک حرمت هایی است که اشغال این کشور از خود بر جای گذاشت. شاعران عراقی این ...
بیشتر
اشغال عراق به دست نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا و انگلیس درماه مارس 2003.م ، (فروردین 1382) حادثه مهم قرن حاضر، به شمار میرود که تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بزرگی را در پی داشت. بدون تردید، ادبیات، به ویژه شعر در این سرزمین، آیینه خرابی ها، کشتار و هتک حرمت هایی است که اشغال این کشور از خود بر جای گذاشت. شاعران عراقی این دوره تلاش نموده اند تا پرده از چهرة واقعی و درنده خوی اشغالگران بر دارند و اهداف اصلی آنان را از قبیل چپاول نفت و میراث سرزمین عراق که در پس پردة دموکراسی و آزادی و خدمت رسانی پنهان نموده اند، برای همگان آشکار سازند. در این میان شاعران از اسالیب و شیوهای بیانی مختلف، به ویژه رمز، و نماد بهره ای فراوان برده اند؛ لذا گاه گرگ را سمبل خون ریزی و قتل و گاه، خوک را رمز ویرانگری و تخریب و گاهی ، شخصیت های منفور تاریخی مانند هولاکو، ابرهه و ابو رغال را مجسمه تمام نمای اشغال عراق معرفی می کنند. این مقاله تلاش می کند موضوعات فوق را در شعر عراق، بعد از اشغال (2003- 2010م ) تحلیل و بررسی کند.
