حسن مجیدی؛ مینا کاویان رئوف
دوره 9، شماره 29 ، اسفند 1392، ، صفحه 69-99
چکیده
چکیده:
در شیوهی نقد روانکاوانه، با استناد به مدارک موجود از قبیل مصاحبهها، نامهها، اشعار و آثار ادیب، میتوان به شرایط روانی و عوامل تأثیرگذار در روحیات و خلقیات وی دست یافت.
محمد ماغوط بهعنوان شاعری با خصوصیات اخلاقی نظیر ترس، بیاعتمادی به جهان خارج، دلمردگی و کنارهگیری از اجتماع، مصرف بیش از اندازهی شراب ...
بیشتر
چکیده:
در شیوهی نقد روانکاوانه، با استناد به مدارک موجود از قبیل مصاحبهها، نامهها، اشعار و آثار ادیب، میتوان به شرایط روانی و عوامل تأثیرگذار در روحیات و خلقیات وی دست یافت.
محمد ماغوط بهعنوان شاعری با خصوصیات اخلاقی نظیر ترس، بیاعتمادی به جهان خارج، دلمردگی و کنارهگیری از اجتماع، مصرف بیش از اندازهی شراب و سیگار شناخته میشود. این خلق و خوی ماغوط، ریشه در دوران کودکیِ سراسر فقر و درک تبعیض طبقاتی موجود در جامعه دارد. روحیهی حساس و عاطفی شعرا، توان تحمل زندگی آکنده از تلخی و درد را ندارد. این اخلاق وی بازخورد نابهنجار ضربهی زندان است که هرگز فراموش نمیشود. زندان و شکنجههای آن، دلیل اصلی اختلال استرس پس از ضربه[1] در روان اوست. او نمیتواند با بحرانهای زندگی، خود را هماهنگ و مشکلات روانی بعد از ضربهی زندان را حل کند.
هدف این پژوهش، تحلیل حالات روانی محمد ماغوط از درون آثار و اشعارش، با تکیه بر روش روانشناسی است.
[1]
