سید حسین مرعشی
چکیده
نثر ادبی عربی معاصر در ایران، موضوع مهم و ناشناختهای است که تاکنون به آن پرداخته نشده است. از میان انواع اینگونه ادبی، در این دوره، نامههای عربی، از نظر کمیت، از جایگاه ویژهای برخوردار است. از جمله نامههای قابل توجه در اوایل این دوره نامهای است که فاضل گروسی برای دوست خود محمدسعید رضوی همدانی معروف به آقاسعید مجتهد ...
بیشتر
نثر ادبی عربی معاصر در ایران، موضوع مهم و ناشناختهای است که تاکنون به آن پرداخته نشده است. از میان انواع اینگونه ادبی، در این دوره، نامههای عربی، از نظر کمیت، از جایگاه ویژهای برخوردار است. از جمله نامههای قابل توجه در اوایل این دوره نامهای است که فاضل گروسی برای دوست خود محمدسعید رضوی همدانی معروف به آقاسعید مجتهد نوشته است. غرض اصلی از نگارش این نامه سرزنش آقا سعید مجتهد به خاطر ازدواج مجدد وی با یک دختر جوان است. این نامه در زمان خود مورد توجه بوده و نسخههای متعدّدی از آن برجای مانده است. با توجّه به وجود ابیات نسبتاً زیاد در این نامه، در تحقیق حاضر گونههای بینامتنی در این نامه بررسی میشود. بدین منظور از نظریه بینامتنی ژرار ژِنِت استفاده میشود. مهمترین نتیجه حاصل از پژوهش حاضر آن است که کاتب در این نامه از اشعار شاعران اَدوار مختلف شعر عربی، تا پایان دوره عباسی، بهره برده است و این مساله بیانگر آن است که نویسنده اطلاعات گستردهای درباره شعر عربی از آغاز تا پایان دوره عباسی داشته است. همچنین تمام موارد بینامتنی شعری در این نامه از نوع صریح و آشکار است. در اکثر این موارد گوینده اشعار ذکر نشده است. بینامتنی در این موارد از نوع نقل قول بدون ارجاع است. در مواردی که نام شاعر ذکر شده بینامتنی از نوع ارجاع است.
