فرامرز میرزایی؛ علی سلیمی
دوره 6، شماره 14 ، خرداد 1389، ، صفحه 119-138
چکیده
به نظر میآید که نابسامانی کنونی زبان وادبیات عربی، مانند دیگر رشته های موجود، در دانشگاه های کشور ناشی از بیتدبیری برای آینده باشد. تجربة تمدن اسلامی در گذشته و تمدن اکنون غرب روشن میسازد که توسعه زبانی عامل پیشرفت است؛ زیرا زبان مهم‌ترین نهاد اجتماعی میباشد که ظرف دانشهای گوناگون است. زبان عربی، علاوه بر اینکه ...
بیشتر
به نظر میآید که نابسامانی کنونی زبان وادبیات عربی، مانند دیگر رشته های موجود، در دانشگاه های کشور ناشی از بیتدبیری برای آینده باشد. تجربة تمدن اسلامی در گذشته و تمدن اکنون غرب روشن میسازد که توسعه زبانی عامل پیشرفت است؛ زیرا زبان مهم‌ترین نهاد اجتماعی میباشد که ظرف دانشهای گوناگون است. زبان عربی، علاوه بر اینکه زبان دینی و مؤثر بر زبان ملی و فرهنگی ماست، زبان رسمی 21 کشور دنیاست که در دوحوزه راهبردی خاورمیانه وشمال آفریقا هستند و با کشور ما نزدیکی جغرافیایی و فرهنگی دارند، و به خاطر موقعیت ممتاز جغرافیایی و سیاسی، به نقش رسانهای قابل توجهی دست یافتهاند. از اینرو با آینده نگری و برنامهریزی میتوان رشته زبان وادبیات عربی را تبدیل به دانشی کارساز در توسعة علمی دانشگاهها و کشور نمود وآن را به جایگاه مناسبی در میان رشتههای دانشگاهی رساند. زبان عربی میتواند در ایجاد گرایشهای نو و بین رشتهای، قطبهای علمی، مراکز تحقیقاتی اقتصادی و اجتماعی و زبانپژوهی، انجمنهای علمی و مجلات علمی پژوهشی، در توسعه علمی کشورنقش آفرینی کند.
