تهران، خیابان ولی عصر(عج)، خیابان توانیر، محله نظامی گنجوی، کوچه هفت پیکر(8)، خیابان نظامی گنجوی، پلاک33، موسسه آموزش عالی بیمه اکو دانشگاه علامه طباطبایی، طبقه6، اتاق 607، انجمن ایرانی زبان وادبیات عربی، کدپستی: 1434863111

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه ایلام، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، ایران، ایلام

2 دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه ایلام، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، ایران، ایلام

3 دانش آموخته زبان و ادبیات عربی، دانشگاه ایلام، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، ایران، ایلام

چکیده

تحلیل گفتمان رابطه بین زبان وجامعه را بیان می‌کند؛ زیرا گفتمان، زبان را به کار می‌گیرد تا بر مخاطب تاثیر بگذارد. یکی از پیشگامان این رویکرد نورمن فرکلاف است. در این مقاله به بررسی رمان «فرانکنشتاین در بغداد» می‌پردازیم که به تحلیل موضوع تروریسم پرداخته است. این تحقیق متن رمان را از دو جهت واژگان و رویکرد اجتماعی، و براساس نظریه تحلیل گفتمان انتقادی نورمن فرکلاف و بر پایه‌ رویکرد تحلیلی- توصیفي مورد بررسی قرار داده است. هدف اصلی، تحلیل نقش رمان در طرح موضوعات جامعه می‌باشد. نویسنده در انتخاب واژه از دو الگو استفاده کرده است، در روش اول، نویسنده عامدانه و برنامه‌ریزی شده واژه‌هایی را انتخاب نموده که در خدمت گفتمان تروریسم باشد ودر روش دوم، سعداوی کلمات روشن، خودانگیخته و مشخصی را برگزیده که از دایره معانی وحشت، ترس و سرخوردگی خارج نشده و این امر ناخواسته و نتیجه مستقیم غلبه گفتمان تروریسم بر زبان و ذهنیت نویسنده و جامعه می‌باشد. نویسنده واقعیت عمیقی از میزان کنترل تروریسم بر جامعه و گفتمان های موجود در آن را نشان می‌دهد. اصرار نویسنده بر استفاده از القاب بسیار وتقریباً مترادف، دلیلی بر دل مشغولی نویسنده به جنبه خاصی از واقعیت جامعه عراق است که او عمداً از طریق رمان ارائه کرده است. این رمان بیانگر تأثیر گفتمان تروریستی حاکم بر جامعه و بر نویسنده می‌باشد.

کلیدواژه‌ها