نوع المستند : علمی - پژوهشی
المؤلفون
1 استاديار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه اصفهان
2 دانشيار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه اصفهان
المستخلص
يهدف هذا البحث إلي إلقاء الضوء علي آراء القدماء الفرس في الترجمة بين العربية والفارسية؛ من هذا المنطلق، يتناول البحث في ضوء المنهج التحليلي-التاريخي، آراء الأدباء والبلاغيين الفرس حول الترجمة راجياً تسليط الضوء علي جوانب تنظيرية وتطبيقية لها؛ ومما توصَّل إليهِ البَحث هو أنَّ التَّرجمةَ کانت تعتبر تقنيّة هامّة وأرضية خصبة لإظهار البراعات الأدبية واللغوية عند الأدباء القدماء. ونظرا إلي هذه الأهمية أدرجها البلاغيون بدايةً في کتب البلاغة من غير تحديدٍ لمکانتهاـ هل هي من البديع أو البيان أو المعاني ـ ولکنّها صارت نوعاً بديعياً فيما بعد کما اعتبرت نوعاً من الملمّع ولکنّها انتقلت أخيرا إلي قسم توابع البلاغة علي أيدي بعض البلاغيين الفرس.
الكلمات الرئيسية
الموضوعات الرئيسية
عنوان المقالة [Persian]
ترجمه نزد ادیبان و بلاغت‌پژوهان گذشتة فارسی
المؤلفون [Persian]
- محمد رحیمی خویگانی 1
- سیدمحمدرضا ابن الرسول 2
- نرگس گنجی 2
1 استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه اصفهان
2 دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه اصفهان
المستخلص [Persian]
موضوع اصلی این پژوهش، تبیین جایگاه ترجمه در نزد ادیبان و بلاغت‌پژوهان گذشته زبان پارسی است، گذشتگانی که برای ترجمه و نظریاتش اهمیت فراوانی قائل بوده‌اند ولی نظرات آن‌ها تاکنون نتوانسته است نظر پژوهشگران را به خود جلب کند.
مهم‌ترین یافته‌های این پژوهش که با روشی تحلیلی ـ تاریخی نگاشته شده، بیان‌گر آن است که ترجمه در نزد قدما، نوعی ابزار برای اظهار براعت و قدرت ادبی و بدیع‌پردازی به شمار می‌رفته است و از همین روی بلاغت‌پژوهان گذشته آن را در ابتدا به عنوان یک صنعت بلاغی و سپس به عنوان یک صنعت بدیعی به شمار آورده‌اند؛ البته این اصطلاح توسط بعضی ملمع دانسته شد و بعضی دیگر نیز آن را به قسمتِ توابع بلاغت انتقال دادند.
الكلمات الرئيسية [Persian]
- زبان پارسی
- زبان عربی
- ترجمه
- ادیبان گذشته
- بلاغت فارسی
)