طهران، شارع وليعصر(عج)، شارع توانير، حي نظامي كنجوي، زقاق هفت بيكر(٨)، شارع نظامي كنجوي، بناء رقم ٣٣، مؤسسة بيمه اكو للتعليم العالي، جامعة علامة طباطبائي، الطابق ٦، الغرفة ٦٠٧، اللجنة الإيرانية للغة العربية وآدابها، الرمز البريدي ١٤٣٤٨٦٣١١١

المؤلف

المستخلص

اللّغه الفارسية العذبة و التي تصون ثقافتنا تعتبر من ارقي لغات العالم.
فللتعرف الي الادب الفارسي يجدر أن يتعلم الناطقون بها و ذووالرغبات فيها، ظرائفها التي رکبت الفاظها وسياقات جملها و تراکيبها،حتي يصطادوا درراً و لآلي‌ءَ من بحرها الزاخر.
لا تَخلوکل لغة من الظواهر اللغوية. اللغة الفارسية شانها في ذلک شأن سائر اللغات في العالم. الاشتراک اللفظي احد تلک الظواهر، لايمکن انکار وجودها في الفارسية. ففي المقال هذا، ننظر إلي اشکال «که» واستعمالاته و دلالاته و معانيه التي تتصور له حسب السياق و الترکيب و إلي ما يعادلها في العربية حيث يصحّ نقلها إلي العربية.

الكلمات الرئيسية

عنوان المقالة [Persian]

معنای «که» در زبان فارسی و معادل آن در زبان عربی

المؤلف [Persian]

  • علیرضا محمدرضایی

المستخلص [Persian]

برای آشنایی با زبان وادبیات شیرین فارسی که نگهبان فرهنگ ومیراث گرانبهای ماست، نیکوست که گویندگان و علاقه مندان به آن، ظرافتهایی را که بر مرکب الفاظ و ترکیبهای آن نشسته است دریابند تا از دریای جوشان آن دو و مرجانها برچینند. زبان فارسی در برخورداری از پدیده‌های زبانی همانند هر زبان دیگری است.چند معنایی و چناس از چمله پدیده‌های زبانی هستند که نمی توان وجودشان را در زبان فارسی منکر شد. در این مقاله به گونه های مختلف «که» و کاربردها و معانی آن برحسب سیاق و ترکیب پرداخته شده است.برای هر یک از دلالتها، مثالی مستند به ادب فارسی ارائة و به معادل آن ذر زبان عربی اشاره شده است.

الكلمات الرئيسية [Persian]

  • چند معنایی
  • که
  • حروف اضافه
  • ربط
  • زبان فارسی
  • زبان عربی
1-   ابن هشام (ابوعبدالله جمال الدین بن یوسف) مغنی اللبیب، بی چا، بی نا، تبریز، 1312ش
2-   البستانی، فؤاد افرام، المجانی الحدیثة. الطبعة الاولی، دارالفقه للطباعة والنشر، قم، 1425هـ ق/1383هـ ش
3-   بهمنیار، احمد، الابنیة عن حقائق الاودیة. بی چا، بی نا، تهران، 1341 هـ ش
4-   بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین، تاریخ بیهقی، محقق دکتر غنی، بی چا، بی نا، تهران، 1324 هـ ش
5-   پنج استاد، دستور زبان فارسی، چاپ 5، تهران، انتشارات فردوسی، 1380ش.
6-   حافظ،الشیرازی، خواجه شمس الدین محمد، غزلیات، ط2،لوح محفوظ، تهران، 1381هـ ش.
7-   دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، تهران، 1325-1360 ش
8-   سپهری، سهراب، صدای پای آب.
9-   سعدی، مصلح بن عبد الله، بوستان، چاپ9، پیام محراب، تهران، 1380هـ ش
10-           سعدی، مصلح بن عبد الله، غزلیات، چاپ2، گنجینه، تهران 1381هـ ش
11-           سعدی، مصلح بن عبد الله، گلستان، چاپ1، خجسته، تهران، 1381هـ ش
12-           السیوطی، جلال الدین، المزهر فی علوم اللغة، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، دون رقم الطبع، القاهرة، 1958م
13-           الشواربی، ابراهیم، اغانی شیراز، الطبعة الاولی، المشرق للثقافة و النشر، طهران، 1383هـ ش
14-           شاملو، احمد. مجموعه آثار، چاپ2، انتشارات نگاه، تهران،1380 هـ.ش
15-           عطار نیشابوری، شیخ فریدالدین، تذکرة الاولیاء، بی چا، بی نا، تهران، 1341 هـ ش
16-           عنصر المعالی، کیکاوس، قابوس‌نامه، چاپ11، علمی فرهنگی تهران، 1380هـ ش
17-           غزالی، ابوحامدمحمد، کیمیای سعادت، بی چا، بی نا، تهران، 1319ش
18-           غزالی، ابوحامدمحمد، نصیحة الملوک، بی چا، بی نا، تهران، 1315 -1317هـ ش
19-           فردوسی، ابوالقاسم، شاهنامه، بی چا،بی نا، تهران، 1313هـ ش
20-           ملک‌الشعراء، محمدتقی بهار، تاریخ بلعمی، بی چا، بی نا، تهران، 1341ش
21-           ملک‌الشعراء، محمدتقی بهار، بی چا،بی نا، تاریخ سیستان، تهران، 1314ش
22-           المیبدی، ابوالفضل رشیدالدین، کشف الاسرار وعدة الابرار، علی اصغر حکمت، بی چا، بی نا، تهران، 1361 هـ ش
23-           ناصرخسرو، دیوان، تصحیح مجتبی مینویی، بی چا، بی نا، تهران، 1353هـ ش
24-           جفی اسداللهی، سعید:که ومعادلهای آن در زبان عربی، فصلنامه ترجمه، شماره 1، جهاد دانشگاهی، دانشگاه علامه طباطبایی، بهار1365هـ ش
25-           نظامی، هفت‌پیکر، بی چا، بی نا، تهران، 1315ش