طهران، شارع وليعصر(عج)، شارع توانير، حي نظامي كنجوي، زقاق هفت بيكر(٨)، شارع نظامي كنجوي، بناء رقم ٣٣، مؤسسة بيمه اكو للتعليم العالي، جامعة علامة طباطبائي، الطابق ٦، الغرفة ٦٠٧، اللجنة الإيرانية للغة العربية وآدابها، الرمز البريدي ١٤٣٤٨٦٣١١١

نوع المستند : علمی - پژوهشی

المؤلفون

1 دانشجوی دکترای، زبان و ادبیات عرب، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 گروه زبان و ادبيات عربي، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

المستخلص

تتأبط المرونة النفسیة قضیة هامة هي دراسة علاقة اللغة وعالم النفس في الذهن البشري وکیفیة هذه العلاقة المتمثلة في الذهن عند الاصطدام بأکداس المفردات والألفاظ، فلا یکون إنجاز هذه المهمة إلا علی ید سمات تنظیمیة هي القدرة علی التَأقلُم، التوافق، التصدي، مواجهة الضغوط والنکبات أو منغصات الحیاة. المرونة النفسیة من العلوم النفسیة الحدیثة التي أبصرت النور السبعینیات إثر التفاعلات النشیطة التي حدثت بین العلوم آنذاک. ومن الذین شمروا عن سواعدهم لیخصبوا هذا الاتجاه: « مارتن سيليغمان» الذي وضع الحجر الأساس للعلوم النفسیة الحدیثة وسکبها في أطر متینة. قمنا بدراسة وصولا لغایتها، علی محاور تبین کیفیة المرونة النفسیة بما فیها من اعتذاریات، بالاعتماد علی المنهج الوصفي- التحلیلي. للوصول إلی النتیجة، قمنا بتحلیل اعتذاریات الشاعرین هما إبراهیم بن المدبر وابن زیدون. من خلال ما حللنا في دراسة هذه الأشعار یبدو أن إبراهیم بن المدبر کان أکثر مرونة في اعتذاریاته بالنسبة إلی أشعار ابن زیدون الاعتذاریة. إبراهیم بن المدبر من بدایة سجنه حتی النهایة لم یتذلل في حبسه استطاع أن یتحمل ألم السجن ولم ییأس تماما عن الدنیا وما فیها وصبر علی المشاکل في حیاته. لکن ابن زیدون لم یقف أمام هذا القضاء في حیاته وشیئا فشیئا یقلل من عظمته والاعتداد بنفسه.

الكلمات الرئيسية

عنوان المقالة [Persian]

تاب‌آوری روانی در اعتذاریات بین دو شاعر ابراهیم بن مدبر و ابن زیدون از نظر مارتین سلیگمن

المؤلفون [Persian]

  • elahe mokhtari 1
  • soghra falahati 2

1 phd student kharazmi university, tehran, iran

2 kkarazmi university

المستخلص [Persian]

تاب‌آوری روانی از جمله علوم جدید در علم روانشناسی است که از دهه هفتاد میلادی به بعد به اوج خود رسید. یکی از دانشمندانی که در این زمینه تلاشهای قابل توجهی به ثمر رساند، مارتین سلیگمن بود. این علم میزان تاب‌آوری انسان را در مواجهه با سختی‌ها و مشکلات زندگی بررسی می‌کند. میزان تاب‌آوری روانی یکی از مسائل مهم در روانشناسی مدرن است؛ اما اینکه این علم چگونه در قالب لفظ قرار می‌گیرد و در آثار شاعران و نویسندگان جلوه می‌کند که چگونه در برابر مشکلات و دشواری‌های زندگی مواجه خواهد شد، اهمیت این علم را دوچندان می‌کند. این مقاله با رویکرد روانشناسی در خصوص تاب‌آوری روانی در این علم به میزان تاب‌آوری دو شاعر در مواجهه با سختی‌های زندان و رنج دوری می‌پردازد. این پژوهش که با روش علمی- پژوهشی نوشته شده است و به تحلیل اعتذاریات این دو شاعر می‎‌پردازد. اعتذاریات در واقع شعری است که برای طلب بخشش سروده شده که اغلب در برابر پادشاهانی بود که شاعران را به‌خاطر حسد دشمنان به زندان افکنده بودند و شاعران در این شعرها طلب بخشش و ترحم می‌کردند. در این پژوهش ابتدا اعتذاریات دو شاعر مورد نقد و بررسی قرار گرفت و سپس به مقایسه بین آنها پرداخته شد. به نظر می‌رسد ابراهیم بن مدبر در تمام مدتی که در زندان به سر می‌برد غرور و عزت‌نفس خود را حفظ کرده ولی ابن زیدون شکننده‌تر ظاهر شده است و سختی‌های زندان او را به ستوه در آورده و کم کم به سمت تذلل کشانده است.

الكلمات الرئيسية [Persian]

  • ابن زیدون
  • ابراهیم بن مدبر
  • اعتذاریات
  • تاب‌آوری روانی
  • مارتین سلیگمان