تهران، خیابان ولی عصر(عج)، خیابان توانیر، محله نظامی گنجوی، کوچه هفت پیکر(8)، خیابان نظامی گنجوی، پلاک33، موسسه آموزش عالی بیمه اکو دانشگاه علامه طباطبایی، طبقه6، اتاق 607، انجمن ایرانی زبان وادبیات عربی، کدپستی: 1434863111

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه حکیم سبزواری

چکیده

چکیده:
در شیوه‏ی نقد روان­کاوانه، با استناد به مدارک موجود از قبیل مصاحبه‏ها، نامه‏ها، اشعار و آثار ادیب، می‏توان به شرایط روانی و عوامل تأثیرگذار در روحیات و خلقیات وی دست یافت.
محمد ماغوط به­عنوان شاعری با خصوصیات اخلاقی نظیر ترس، بی‏اعتمادی به جهان خارج، دل‏مردگی و کناره‏گیری از اجتماع، مصرف بیش از اندازه­ی شراب و سیگار شناخته می‏شود. این خلق و خوی ماغوط، ریشه در دوران کودکیِ سراسر فقر و درک تبعیض طبقاتی موجود در جامعه دارد. روحیه‏ی حساس و عاطفی شعرا، توان تحمل زندگی آکنده از تلخی و درد را ندارد. این اخلاق وی بازخورد نابهنجار ضربه­ی زندان است که هرگز فراموش نمی‏شود. زندان و شکنجه‏های آن، دلیل اصلی اختلال استرس پس از ضربه[1] در روان اوست. او نمی‏تواند با بحران‏های زندگی، خود را هماهنگ و مشکلات روانی بعد از ضربه­ی زندان را حل کند.
هدف این پژوهش، تحلیل حالات روانی محمد ماغوط از درون آثار و اشعارش، با تکیه بر روش روان‏شناسی است.



[1]

کلیدواژه‌ها