زهرا هاشمی تزنگی؛ محمد جواد پورعابد؛ ناصر زارع؛ سيد حيدر فرع شيرازي
دوره 18، شماره 63 ، شهریور 1401، ، صفحه 57-80
چکیده
مفهوم کاريزما با وجود کاربرد زیادی که دارد از جمله اصطلاحاتی است که همچنان دارای ابهام است. درعین‌حال در اغلب تعريفهای این اصطلاح دو عنصر جذابیت و تأثيرگذاری بر پیرامون وجود دارد. برخی کاریزما را به چند نوع تقسیم کردهاند از مه‌ترین این انواع، کاريزمای موقت و کاريزمای حقیقی است که هر یک ویژگیهای خاص خود را دارد. برخی ...
بیشتر
مفهوم کاريزما با وجود کاربرد زیادی که دارد از جمله اصطلاحاتی است که همچنان دارای ابهام است. درعین‌حال در اغلب تعريفهای این اصطلاح دو عنصر جذابیت و تأثيرگذاری بر پیرامون وجود دارد. برخی کاریزما را به چند نوع تقسیم کردهاند از مه‌ترین این انواع، کاريزمای موقت و کاريزمای حقیقی است که هر یک ویژگیهای خاص خود را دارد. برخی افراد صفت کاريزما را برای زمان محدودی به همراه داشته و برخی قرنها شخصیتی کاريزماتیک به شمار میآیند و نکته مهم در این باره این است که برای فهم کاریزماتیک بودن یک فرد بایستی او را با دیگران مقایسه نماییم.کاريزما پدیدهای عمومی است که میتواند در هر عرصه زندگی اجتماعی نمود یابد؛ همان‌گونه که آن را در دنیای رمان مییابیم. در رمان "ساق البامبو" شخصیت ميرلا به سبب اعتمادبه‌نفس و تأثير ناخودآگاه و آینهوارش بر شخصیت مقابلش کاريزماتیک است.
پژوهش حاضر با بهرهگیری از روش توصیفی – تحلیلی، جلوههای کاريزما را در شخصیت ميرلا _دختر خاله شخصیت اصلی رمان موردنظر_ بررسی می‌کند. نتایج پژوهش نشان میدهد که ميرلا دارای شخصیت قوی، دانا، شجاع، معتمد به نفس، قوی، مستقل، درونی و درعین‌حال زیبا است و این عوامل سبب جذب راشد پسر خاله وی به او در همه احوال چه آن زمان که با او است و چه زمانی که از او دور است، گشته است. درعین‌حال مخاطب نیز با خواندن توصیفات راوی درباره این شخصیت ممکن است مجذوب وی شود و تصمیم بگیرد از ویژگیهای مثبت و منفی وی پیروی نماید.
ادبی
لیلا یادگاری؛ ناصر زارع؛ رسول بلاوی
دوره 15، شماره 50 ، خرداد 1398، ، صفحه 1-20
چکیده
شاعران معاصر عرب تنها به جنبة دیداری پدیده‌هایی که در طبیعت و در اطراف خود می‌بینند بسنده نکرده بلکه از این مظاهر طبیعی، موضوعات مهمی را خلق می‌کنند که در ایجاد تصویر فنی و ادبی آثار شعری‌شان به آن‌ها کمک می‌کند. عبدالوهاب البیاتی شاعر معاصر عرب تجربه‌ای خاص در این زمینه دارد؛ به همین خاطر پدیده‌های طبیعی به‌ویژه باران در ...
بیشتر
شاعران معاصر عرب تنها به جنبة دیداری پدیده‌هایی که در طبیعت و در اطراف خود می‌بینند بسنده نکرده بلکه از این مظاهر طبیعی، موضوعات مهمی را خلق می‌کنند که در ایجاد تصویر فنی و ادبی آثار شعری‌شان به آن‌ها کمک می‌کند. عبدالوهاب البیاتی شاعر معاصر عرب تجربه‌ای خاص در این زمینه دارد؛ به همین خاطر پدیده‌های طبیعی به‌ویژه باران در شعر او دارای جایگاه ویژه و معانی متعددی است. بر همین اساس، شاعر به منظور نوگرایی در خلق تصاویر شعری خود و غنی‌سازی آن، واژه باران را به کار می‌گیرد. باران ازجمله ابزار بیانی است که شاعر با توجه به کاربرد بسیار این واژه در تعداد قابل‌توجهی از اشعارش، بدان توجه داشته است. در این پژوهش که بر پایه روش تحلیلی ـ آماری استوار است، سعی شده است با توجه به نقش باران در دیوان بیاتی، دلالت‌های متعدد منفی و مثبت آن، بررسی و تبیین گردد. باران در شعر بیاتی دارای دلالت‌های مثبت و منفی بسیاری است؛ ازاین‌رو در این مقاله به بررسی مهم‌ترین نمادهای مثبت یعنی سرسبزی، انقلاب، زندگی و روشنایی و دلالت‌های منفی یعنی تنهایی، غم، ویرانی و مرگ پرداخته شده‌است. از بررسی واژه باران در شعر بیاتی، این نتیجه به دست آمد که شاعر در کل، 119 بار این کلمه را به کار برده‌است که 58 بار معنای مثبت و 49 بار معنای منفی داشته و 12 بار نیز در معنای حقیقی آن به کار رفته‌است. این میزان از کاربرد واژۀ باران در شعر بیاتی، ناشی از دیدگاه شاعر نسبت به مرگ و زندگی و به دنبال آن، ناامیدی و امیدواری هم‌زمانی است که در وجود شاعر نهادینه شده‌است.
