غلامرضا کریمی‌فرد؛ حجت هاشمی شیری
دوره 3، شماره 8 ، آذر 1386، ، صفحه 141-163
چکیده
قسم از دیدگاه عالمان نحو، جمله‌ای است که به وسیلة آن، جملة خبر مؤکّد می‌شود؛ بنابراین قسم یکی از روش‌های تأکید در گفتار است و ناگزیر از داشتن خبر یا جوابی است که هدف از قسم را بیان کند. از جمله اسلوب‌هایی که در سخن به کار می‌رود تا متکلم کلام خود را مؤکّد و حتمی سازد یا این که از طرف مقابل درخواست چیزی را کند که انجام دادن ...
بیشتر
قسم از دیدگاه عالمان نحو، جمله‌ای است که به وسیلة آن، جملة خبر مؤکّد می‌شود؛ بنابراین قسم یکی از روش‌های تأکید در گفتار است و ناگزیر از داشتن خبر یا جوابی است که هدف از قسم را بیان کند. از جمله اسلوب‌هایی که در سخن به کار می‌رود تا متکلم کلام خود را مؤکّد و حتمی سازد یا این که از طرف مقابل درخواست چیزی را کند که انجام دادن آن حتمی باشد، استفاده از«اسلوب قسم» است. در زبان عربی برای بیان قسم ساختار ویژهای معمول است. در این ساختار از واژگان، حروف و جملات مخصوصی استفاده میگردد؛ به طوری که هر کدام از این موارد، بیانکنندة نکتهای از نکات ادبی قسم است. از طرفی تقسیمبندی قسم به انواع مختلف، رابطهای مستقیم با موارد یاد شده از نظرذکر یا حذف یا تکرار دارد که ما در این مقاله به آن پرداختهایم.
