المؤلف
المستخلص
انّ البيّا تي الشاعر الجوّاب الذي قضي عمره في الترحال و الطواف في مدن العالم، عبّر عن الاحساس بالغربة بصورعديدة و وفق مراحل مختلفة، تعکس اشکالاً متنوعة لهذه الرؤية. فهذه المقالة تکشف عن أبعاد هذه الظاهرة و مراحلها من خلال أشعاره و تصل الي نتائج تدلّنا علي معرفة جذور شخصيّة البياتي الذي عاش في شعره فانعکست مراحل حياته عبر دواوينه الشعرية.
الكلمات الرئيسية
عنوان المقالة [Persian]
غم غربت و آوارگی در شعر عبدالوهاب بیاتی
المؤلف [Persian]
- ناهده فوزی
المستخلص [Persian]
بیاتی شاعری بود همیشه درسفرکه چون پرندگان مهاجرکوچی همیشگی را برگزید و آوارگی در جهان را پیشه کرد و با دغدغه هجرت و تبعید اشعار خود را آکند، چندان که به عنوان شاعر تبعیدگاههای دنیا شناخته شد، همآره با احساس غربت دست به گریبان بود؛ احساسی که در گذار از مراحل مختلف جلوههای مختلفی به خود گرفت. به گونهای که از واقعیتی ملموس آغاز شد وبه احساسی عرفانی وعمیق انجامید. در این مقاله تلاش شده تا با کشف ابعاد و ریشه های احساس غربت در شعر بیاتی زوایای پنهان و دغدغه های درونی شاعر نشان داده شود.
الكلمات الرئيسية [Persian]
- عبدالوهاب بیاتی؛ غم غربت؛ مهین
- سفر