نوع المستند : علمی - پژوهشی
المؤلفون
1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان
2 استاد گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان
3 استادیار گروه زبان انگلیسی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان
المستخلص
تهدف هذه الدراسة إلی معالجة فاعلیة قصيرة المدی وطویلة الأجل للمنهج القائم علی المهام في تدریس الأزمنة العربیة الحالیة لطلبة اللغة العربیة الإیرانیین. تنتهج الدراسة منهج شبه التجريبي و تحتوی الدّراسة علی 40 طالبة و 40 طالبًا من السنة الحادیة عشرة للعلوم الإنسانیة في فلاورجان، بمحافظة أصفهان. تمّ إعطاء ثمانیة أزمنة للطلبة في المجموعتين «الضابطة والتجریبیة»، بما في ذلك الماضي البسیط، والماضي المستمر، والماضي البعید، والفعل الماضي الالتزامي، والفعل المضارع الإخباري، والفعل المضارع الالتزامي، وصیغة المستقبل، إلی جانب أشکالها المنفية.، تمّ تدریس الأزمنة في المجموعة الضابطة حسب طريقة النحو والترجمة. من ناحیة أخری، تلقت المجموعة التجریبیة تدریباً من خلال منهج تدریب القائم علی المهام. تم إختبار القواعد المصممة مرة واحدة قبل عملیة التعلیم، ومرة ثانیة بعد التعلیم، وأخیراً ثلاثة أسابيع بعد الاختبار الثاني. كانت درجات الطلاب في کلتا المجموعتين في الاختبار البعدي الأول والبعدي المتأخر أفضل بكثير من الاختبار القبلي. إلّا أنّ تأثير استخدام المهام كان له أثر ذو دلالة إحصائیة مقارنة مع توظیف طريقة النحو والترجمة. فضلاً عن ذلك، كان أداء المتعلمين في المجموعة التجريبية أفضل في البنی الفعلیة الأكثر تعقيدًا. وهذا الأمر ينمّ عن الطبيعة التواصلية الوظیفیة للأنشطة المطبقة في حجرة المحاضرة حیث تظهر النتائج، فاعلية هذا النهج الجديد في مجال تعليم اللغة العربية.
الكلمات الرئيسية
عنوان المقالة [Persian]
بررسی تأثیر کوتاهمدت و بلندمدت رویکرد تکلیفمحور در ارتقای توانش دستوری عربیآموزان ایرانی
المؤلفون [Persian]
- راضیه رفیعی 1
- محمد خاقاني اصفهاني 2
- داریوش نژاد انصاری 3
1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان
2 استاد گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان
3 استادیار گروه زبان انگلیسی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان
المستخلص [Persian]
هدف مطالعهی حاضر بررسی تأثیر کوتاهمدت وبلندمدت رویکرد تکلیفمحور در آموزش زمانهای فعلی عربی به عربی آموزان ایرانی است. روش پژوهشی اتخاذ شده از نوع شبه تجربی است. شرکتکنندگان شامل 40 دانشآموز دختر و 40 دانشآموز پسر سال یازدهم رشتهی علوم انسانی در شهر فلاورجان، استان اصفهان است. هشت زمان فعلی شامل ماضی ساده، ماضی نقلی، ماضی استمراری، ماضی بعید، ماضی التزامی، مضارع اخباری، مضارع التزامی، و مستقبل به همراه شکل منفی آنها به دانشآموزان در دو گروه آموزش دادهشد. در گروه کنترل زمانها با استفاده از روش دستور-ترجمه تدریس شد. درحالیکه، گروه آزمایشی آموزش را با رویکرد آموزشی تکلیفمحور دریافت-کردند. آزمون دستور طراحیشده توسط محققان یکبار پیش از آموزش، بار دیگر پس از آموزش، و در آخر سه هفته بعد از آزمون دوم به دانشآموزان دادهشد. نمرات زبانآموزان در هر دو گروه در پسآزمون و پسآزمونباتاخیر نسبت به پیشآزمون پیشرفت چشمگیری داشت. اما تأثیر استفاده از تکلیف بطور معناداری نسبت به بکارگیری شیوهی دستور-ترجمه بیشتر و ماناتر بود. بهعلاوه، زبان-آموزن در گروه آزمایشی (تکلیف-محور) عملکرد بهتری در ساختارهای فعلی پیچیدهتر داشتند. این امر میتواند بهعلت ماهیت ارتباطی و نزدیک به واقعیت فعالیتها باشد. درواقع، نتایج بیانگر کارآمدی این رویکرد نوین در زمینهی آموزش عربی هستند.
الكلمات الرئيسية [Persian]
- شیوه آموزشی تکلیفمحور
- روشآموزشی دستور-ترجمه
- تدریس زبانعربی
- توانش دستوری
- زمان فعلی در عربی