نویسندگان
چکیده
اهمیت بینامتنی در گسترش فضای متنی مقامات است که از طریق مراجع گوناگون و همبستگی روابط حضور و غیاب در داخل آن، تحقق مییابد. از این رو فراخوانی متون سنتی، بهویژه شعر، خواننده را با شکل فرهنگی کامل زمان بدیع الزمان همدانی آشنا میسازد، لذا به منظور کار آیی بهتر قصیده وعمق تاثیر آن، بدیع الزمان همدانی تلاش می کند تا در اثرش، شمار زیادی از متون دینی،قرانی و شعری را با روشهای گوناگون بینامتنی به کارگیرد تا فضای ارتباطی متن را به افقهای گسترده تر میراث گذشتگان بکشاند. این مقاله درپی پاسخ به دو پرسش اساسی است:
1- مهمترین شیوه های بینامتنیت در مقامات همدانی چیست؟
2-همدانی به چه شکل از سازوکار بینامتنی در مقامات بهره می برد؟
در پاسخ به پرسشهای یادشده، این پژوهش شامل مباحث زیر شده است:
1- تعیین نمونه تحقیق وعلل انتخاب آن.
2- ارائه مهمترین شکلهای بینامتنی در نمونه مذکور و تطبیق آن بر متن .
3- نتایج پژوهش از طریق تفکیک رمزگان متن و نقد آنها.
کلیدواژه‌ها
', './data/iaall/coversheet/cover_fa.jpg'))