طهران، شارع وليعصر(عج)، شارع توانير، حي نظامي كنجوي، زقاق هفت بيكر(٨)، شارع نظامي كنجوي، بناء رقم ٣٣، مؤسسة بيمه اكو للتعليم العالي، جامعة علامة طباطبائي، الطابق ٦، الغرفة ٦٠٧، اللجنة الإيرانية للغة العربية وآدابها، الرمز البريدي ١٤٣٤٨٦٣١١١

نوع المستند : علمی - پژوهشی

المؤلفون

1 دانشگاه تهران

2 گروه عربی - دانشگاه تهران- دانشکدگان فارابی

المستخلص

الياس خوري يكي از نویسندگان برجسته لبنانی و یکی از چهره های سرآمد نگارش ادبیات شگرف در رمان عربی است. بازی هنرمندانه با زمان، نقشی بنیادین در آفرینش جهان داستانی شگرف رمان های الیاس خوری دارد. شگردهای دیرش در آفرینش و رازناکیِ جهان داستانی این نویسنده به ویژه در رمان کوتاه و فشرده و رازناکِ ابواب‌المدینه بسیار کارگر افتاده است. دیرش، از مفاهیمِ مهم نقد ساختارگرا و به-ویژه در نظریة ژرار ژنت برای بررسی زمانِ رمان است.این پژوهش از رهگذر بررسی ساختارشناسانه شگردهای دیرش یا شتاب های چهارگانه روایت (چکیده، حذف، درنگ و صحنه نمایش) بر پایه کتاب گفتمان داستان ژنت، در پی کمک به شناخت جهان داستانی ادریس خوری و به ویژه یکی از مهم ترین شگردهایی است که در آفرینش این جهان رازناک و مه آلود نقش داشته است. فشردنِ هزار سال سرگذشت در 112 صفحه که جهانی رازناک و پُر ابهام آفریده است، نشان از کاربست هنرمندانۀ زمان به ویژه شگردهای دیرش دارد که از سنجش مدت زمان گاهشماریکِ سرگذشت‌ با مدت زمانِ تخیلی داستان به دست می‌آید. چهار شگردِ دیرش شتابِ داستان را افزایش یا کاهش داده‌ و به رازناکی و رازگشاییِ داستان یاری رسانده. با چکیده و حذف شتاب و رازناکی داستان افزایش و با درنگ و صحنة نمایش، شتاب و رازناکی داستان کم شده. در حذف‌های در‌پرده و در‌پندار نیز گاه کاهش شتاب و بست‌و‌گشادِ راز دیده می‌شود. روی‌هم‌رفته، از آنجا که رمانِ از شگردهای دیرش به‌خوبی بهره برده است توانسته «هزار سال» سرگذشت يا تاريخ را در رمانی کوتاه و رازآلود بگنجاند.

الكلمات الرئيسية

عنوان المقالة [Persian]

شگرد‌های دیرش و کارکردِ رازآفرینی و رازگشایی در رمان ابواب‌‌المدینه نوشتة الیاس خوری

المؤلفون [Persian]

  • معصومه صیامی 1
  • یدالله ملایری 2

1 دانشگاه تهران

2 هیات علمی دانشگاه تهران

المستخلص [Persian]

الياس خوري يكي از نویسندگان برجسته لبنانی و یکی از چهره های سرآمد نگارش ادبیات شگرف در رمان عربی است. بازی هنرمندانه با زمان، نقشی بنیادین در آفرینش جهان داستانی شگرف رمان های الیاس خوری دارد. شگردهای دیرش در آفرینش و رازناکیِ جهان داستانی این نویسنده به ویژه در رمان کوتاه و فشرده و رازناکِ ابواب‌المدینه بسیار کارگر افتاده است. دیرش، از مفاهیمِ مهم نقد ساختارگرا و به-ویژه در نظریة ژرار ژنت برای بررسی زمانِ رمان است.این پژوهش از رهگذر بررسی ساختارشناسانه شگردهای دیرش یا شتاب های چهارگانه روایت (چکیده، حذف، درنگ و صحنه نمایش) بر پایه کتاب گفتمان داستان ژنت، در پی کمک به شناخت جهان داستانی ادریس خوری و به ویژه یکی از مهم ترین شگردهایی است که در آفرینش این جهان رازناک و مه آلود نقش داشته است. فشردنِ هزار سال سرگذشت در 112 صفحه که جهانی رازناک و پُر ابهام آفریده است، نشان از کاربست هنرمندانۀ زمان به ویژه شگردهای دیرش دارد که از سنجش مدت زمان گاهشماریکِ سرگذشت‌ با مدت زمانِ تخیلی داستان به دست می‌آید. چهار شگردِ دیرش شتابِ داستان را افزایش یا کاهش داده‌ و به رازناکی و رازگشاییِ داستان یاری رسانده. با چکیده و حذف شتاب و رازناکی داستان افزایش و با درنگ و صحنة نمایش، شتاب و رازناکی داستان کم شده. در حذف‌های در‌پرده و در‌پندار نیز گاه کاهش شتاب و بست‌و‌گشادِ راز دیده می‌شود. روی‌هم‌رفته، از آنجا که رمانِ از شگردهای دیرش به‌خوبی بهره برده است توانسته «هزار سال» سرگذشت يا تاريخ را در رمانی کوتاه و رازآلود بگنجاند.

الكلمات الرئيسية [Persian]

  • دیرش
  • رازآفريني
  • ‌ رازگشايي
  • ابواب‌المدینه
  • الیاس خوری