نوع المستند : علمی - پژوهشی
المؤلفون
1 استاد گروه زبان وادبیات عربی، دانشگاه شیراز، دانشکدهی ادبیات وعلوم انسانی، ایران، شیراز
2 دانشجوی دکترا، دانشگاه شیراز، دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی، ایران، شیراز
المستخلص
حین قراءتنا النصوص الشعریة القدیمة نشعر بأننا نقرأ قصّة أو حكایة لها بدایة ونهایة وقعت حوادثها في مكان وزمان معیَن. لقد أتت دراسة السّرد وعناصره المتعدّدة منذ قرن لتعالج الإنتاجات الأدبیة من منظار النّقد السّردي، هذا النوع من النقد له أهمیّة ملفتة، لأنه یفتح آفاقا جدیدة بالنّسبة إلی ما نقرأ من القصائد في العصور الماضیّة. تُعدُّ الدراسة السردیة لوناً من ألوان النقد الأدبي في البنیة النثریة والشعریة كأداة أساسیة لمعرفة بناء تلك النصوص بشكل أفضل. تهدف هذه الدراسة إلی كشف البنیة السردیة في الأشعار العربیة لسعدي الشیرازي معتمدة علی المنهج الوصفيّ- التحلیلي. قامت الدراسة بالوصف والتحلیل لقصائد الشاعر العربیة، وذلك بعد ذكر مباحث نظریة وتطرقت إلی أهم عناصر السرد في أشعار السعدي العربیة كالسارد، والشخصیات، والمكان، والزمان. قد وصلت هذه الدراسة إلی أنّ الشاعر یملك القدرة الكاملة علی السرد القصصي في أشعاره وهذه التقنیات المستخدمة رفعت شعره العربي بطاقات دلالیة وانفعالات شعوریة لترسیخ أفكار وأقوال الشاعر في ذهن المتلقي بأحسن شكل ونحو.
الكلمات الرئيسية
عنوان المقالة [Persian]
روایتگری در اشعار عربی سعدی شیرازی
المؤلفون [Persian]
- سيد فضل الله ميرقادری 1
- اعظم صادقیان نژاد 2
1 استاد گروه زبان وادبیات عربی، دانشگاه شیراز، دانشکدهی ادبیات وعلوم انسانی، ایران، شیراز
2 دانشجوی دکترا، دانشگاه شیراز، دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی، ایران، شیراز
المستخلص [Persian]
هنگامی که قصیدهای از شعر قدیم میخوانیم احساس میکنیم که قصه یا حکایتی در آن است که شروع و پایان و نقطهی عطفی دارد گویا حادثهای در زمان و مکان مشخصی رخ داده است. روایت یکی از کهنترین ویژگیهای شعر در جهان قدیم تا امروز است. یک قرن است که پژوهشهای بررسی الگوهای روایت پا به عرصهی ادبیات گذاشتهاند تا دستاوردهای ادبی را از رویکرد روایی نقد و بررسی کنند. این نوع رویکرد جایگاه ویژهای در عرصهی نقد آثار ادبی دارد. این پژوهش بر آن است که الگوهای روایتگری در اشعار عربی سعدی را بر اساس روش توصیفی - تحلیلی مورد نقد و بررسی قرار دهد. بنابراین نخست به تعریفی مختصر از روایتگری و رأی نظریه پردازان این رویکرد پرداخته است سپس عناصر مهمی چون راوی، شخصیات و عنصر مکان و زمان را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است. این پژوهش بیانگر این است که سعدی شیرازی خود راوی و خود نیز شخصیت اصلی قصایدش مییاشد؛ و اینکه توجه شاعر بیشتر به موضوعات عاشقانه و بیان احساساتش است. سعدی با به کار بردن انواع عناصر روایت به گیرا بودن قصاید عربیاش بیش از پیش کمک کرده است و این امر باعث انسجام بخشی آن قصاید شده است.
الكلمات الرئيسية [Persian]
- شعر عربی
- روایتگرایی
- ساختارروایی
- عناصرروایت
- سعدیشیرازی