نوع المستند : علمی - پژوهشی
المؤلفون
1 بوشهر. دلوار. روستاي جايينک
2 يزد. اردکان
المستخلص
امرؤالقيس پدر شعر عربي و رودکي پدر شعر فارسي از بزرگ‌ترين و معروف‌ترين شاعراني هستند که پيشواي ساير سرايندگان از روزگار خود تا به امروز به شمار مي‌روند. گرچه ميان روزگار و محيط هر دو شاعر فرق زيادي است، اما ويژگي‌هاي مشترک بسياري در آثار آنان يافت مي‌شود. به‌کارگيري تشبيه ازجمله تشبيه حسي، وصف عناصر طبيعت، پيشگامي در نوآوري، و تغزل، از مهم‌ترين ويژگي‌هاي مشترک در شعر امرؤالقيس و رودکي است. از وجوه افتراق اين دو شاعر، مي‌توان به موضوع عشق اشاره کرد. امرؤالقيس، ماجراهاي عاشقانة خود را به دور از حيا و حرمت وارد شعرش مي‌کند، درحالي‌که در تغزل‌هاي رودکي، معشوق داراي هويتي طبيعي و منزلتي واقعي است. اين مقاله از منظر ادبيات تطبيقي به بررسي اسلوب و شيوة شاعري اين دو شاعر مي‌پردازد تا پرده از وجوه اشتراک و احياناً افتراق اشعار آن دو بردارد.
الكلمات الرئيسية
الموضوعات الرئيسية
)