ادبي
کاوس روحي برندق؛ سيد امير فضيلت جو؛ سيد سجاد غلامي
المجلد 12، العدد 39 ، ديسمبر 1437، ، الصفحة 131-154
المستخلص
در عصر نزول قرآن، لهجههاي مختلفي از زبان عربي در ميان قبايل وجود داشت و هر يک از قاريان و حافظان، قرآن را به لهجة قبيلة خود قرائت ميکردند. اين قرائتهاي مختلف موجب به وجود آمدن اختلافهاي نحوي شد. اين مقاله مسئلة تأثير قرائتهاي قرآني را در شکلگيري ديدگاههاي نحوي دانشمندان نحوي زبان عربي، در دو مکتب بصري و کوفي مطالعه کرده ...
أكثر
در عصر نزول قرآن، لهجههاي مختلفي از زبان عربي در ميان قبايل وجود داشت و هر يک از قاريان و حافظان، قرآن را به لهجة قبيلة خود قرائت ميکردند. اين قرائتهاي مختلف موجب به وجود آمدن اختلافهاي نحوي شد. اين مقاله مسئلة تأثير قرائتهاي قرآني را در شکلگيري ديدگاههاي نحوي دانشمندان نحوي زبان عربي، در دو مکتب بصري و کوفي مطالعه کرده و به اين نتيجه دست يافته که مکتب کوفي در جهت سازهسازي برخي اصول و يا قواعد از قرائتهاي مختلف قرآني تأثير پذيرفتهاست و مکتب بصري صرفاً در مواردي موجب استحکام يک نظريه و يا يک قاعدة ازپيشتدوينشده از قرائتهاي قرآني، بهره بردهاست. از سوي ديگر همة نحويان بزرگ در استناد به قرائتهاي مشهور ترديدي به خود راه ندادهاند و سهم سيبويه در اين زمينه از همه بيشتر است. نحويان بزرگ عمدتاً به قرائتهاي شاذّ استناد نکردهاند و در اين ميان کسائي برخي قرائتهاي نادر قرآني را نيز پذيرفتهاست و آن را مبناي ديدگاههاي نحوي جديد خود قرار دادهاست. در مقابل، فرّاء در برخي موارد که نتوانسته قرائتهاي مشهور قرآني را با ديدگاههاي نحوي خود تطبيق دهد، بهناچار به رد آنها پرداختهاست. بدين ترتيب افراطيترين و تفريطيترين ديدگاهها به نحويان کوفي تعلق دارد.
ادبي
کاوس روحي برندق؛ ugd بيدسرخي
المجلد 11، العدد 37 ، يونيو 1437، ، الصفحة 115-135
المستخلص
يکي از واژگان چالشآفرين و بهنسبت پرکاربرد در قرآن کريم واژة فتنه و مشتقات آن است که مفسران معاني مختلفي از قبيل کفر و شرک، آزمايش، عذاب، ضلالت و... براي آن بيان کردهاند. در اين ميان واژة فتنه در هفت آيه به معناي کفر و شرک و ارتداد تفسير شدهاست. در اين مقاله با روش کتابخانهاي به گردآوري اطلاعات پرداخته شدهاست و با شيوه تحليلي ...
أكثر
يکي از واژگان چالشآفرين و بهنسبت پرکاربرد در قرآن کريم واژة فتنه و مشتقات آن است که مفسران معاني مختلفي از قبيل کفر و شرک، آزمايش، عذاب، ضلالت و... براي آن بيان کردهاند. در اين ميان واژة فتنه در هفت آيه به معناي کفر و شرک و ارتداد تفسير شدهاست. در اين مقاله با روش کتابخانهاي به گردآوري اطلاعات پرداخته شدهاست و با شيوه تحليلي ـ توصيفي استدلالهاي مفسران در تبيين وجوه معنايي مذکور تجزيهوتحليل و بررسي شدهاست. سپس با ارائة ديدگاهي جامع در اين زمينه، اين نتيجه به دست آمده که واژة فتنه در برخي از اين آيات هفتگانه (191 بقره و 91 نساء) بر معناي شرک و کفر قابل تطبيق است و در برخي ديگر (193 بقره و 39 انفال و 217 بقره) معناي شرک، بر ديگر وجوه ارجحيت دارد. همچنين در آية 23 سورة انعام، فتنه بر سه معناي احتمالي (پاسخ، معذرت، شرک و کفر) دلالت ميکند، و در آيه 14 سورة احزاب، فتنه در معناي ارتداد به کار رفتهاست.